Helena Kotanner ontvoert de Hongaarsche kroon.
Het verhaal der lotgevallen van de hongaarsche kroon-insigniën, waarbij de geschiedenis der hongaarsche koningskroon een eerste plaats inneemt, zou een geheel boekdeel kunnen vullen. Wij zullen echter alleen die episode daaruit mededeelen, waarop onze gravure betrekking heeft.
De hongaarsche koningskroon of de kroon van den H. Stephanus kwam bij den dood van keizer Albertus II, die tevens koning van Hongarije was, vacant en daar zijne vrouw Elisabeth wist, dat de hongaarsche Rijksraad deze kroon een vreemdeling zou aanbieden, met voorbijgaan van haar nog ongeboren kind, besloot zij de kroon aan hunne handen te onttrekken en te verbergen.
Het verhaal van de ontvoering der kroon is een der roerendste uit de hongaarsche geschiedenis, waarin Helena Kotanner, een harer edelvrouwen, en een aan Elisabeth verknochte Magyaar de hoofdrollen spelen. Bijna aan het wonderdadige grenzen de voorvallen, welke bij deze ontvoering plaats hadden. Deuren moesten opengebroken, kisten en kelders doorzocht worden, in weerwil dat de wachters van het kasteel Vissegrad in last hadden niemand toe te laten en alle verdachte bewegingen na te gaan.
Het waagstuk gelukte echter volkomen en werkelijk werd de zoon van Elisabeth tot koning gekroond. Eene reeks oorlogen waren het gevolg van deze daad, in welke de kroon een grooten rol speelde. Tot op onzen tijd hadden de hongaarsche twisten het bezit der kroon ten doel, tot hij den tegenwoordigen keizer van Oostenrijk, tevens koning van Hongarije, in het begin zijner regeering plechtig werd aangeboden.
Onze gravure stelt Helena Kotanner en den Magyaar in het slot Vissegrad voor, waar zij de kroon in een zak doen om haar naar Stulweissenburg te vervoeren, waar later het kind, eerst twee maanden oud, tot koning van Hongarije gekroond werd.