De Belgische Illustratie. Jaargang 10

[p. 160]

Mozaïek.

Eulalia Perrez, de oudste vrouw der wereld.

- Het oude vrouwke, wier portret wij hieronder geven, verheugt zich in den aartsvaderlijken leeftijd van 140 jaren; wij mogen dus gerust aannemen, dat zij de oudste vrouw der wereld is. Een dagblad-correspondent bracht haar in hare woning te Los Angeles nabij San Francisco, een bezoek en deelt dit volgenderwijze aan zijn blad mede:

Eulalia Perrez trad het vertrek, waar wij haar wachtten, binnen, steunende op den arm harer kleindochter. Zij is eene korte, ineengekrompen figuur, van welke men op het eerste gezicht verschrikt. Hare kin is zoo zwart als die van een mulat en bezaaid met duizenden kleine rimpels; hare oogen zijn diep in hunne kassen gezonken, zoodat men ze nauwelijks kan zien, terwijl de oogholten rood als vuur zijn. Zij gaf echter in onze tegenwoordigheid een bewijs van haar onverzwakt gezichtsvermogen, door mij opmerkzaam te maken op mijn grijs hoofdhaar en den zwarten baard welken ik draag, over welk contrast zij hartelijk lachte. Zij spreekt zeer langzaam, doch op eene vroolijke manier en maakt bij hare woorden gebaren gelijk een parijzer straatjongen.

EULALIA PERREZ, DE OUDSTE VROUW DER WERELD.

Zij droeg een bruinen rozenkrans om den hals en op mijne verklaring dat ik katholiek was, vertelde zij, dat zij door het kruis dat aan den rozenkrans hing, geleerd had, hoe zij moest leven en hoe zij hoopte te sterven. Zij was tweemaal getrouwd geweest en verklaarde in haar tweede huwelijk gelukkiger geweest te zijn dan in het eerste.

Toen ik naar haren leeftijd vroeg, telde zij op hare vingers tien, twintig, dertig en zoovoorts tot honderd en veertig en voegde er bij, dat zij reeds eene gehuwde vrouw met twee kinderen was, toen de tegenwoordige kerk der missie van den H. Gabriël te Los Angeles in 1771 werd gebouwd. Zij had nog drie dochters en twee zoons in 't leven en kleinkinderen van 80 jaar oud en ging met hen elken zondag naar de kerk.

Twee jaar geleden borduurde zij nog, doch dit werk is nu te fijn voor haar geworden; daarom bracht zij haar tijd door met naaiwerk. Bij het afscheid nemen bedankte zij mij vriendelijk voor mijne betoonde belangstelling en drukte mij hartelijk de hand.

Stoomgemalen in Nederland.

- Het departement van Binnenlandsche Zaken in Nederland heeft eene statistiek uitgegeven van de stoom-watergemalen. Daaruit blijkt, dat op 1 januari 1877 in dat rijk gevonden werden 204 stoomgemalen in het belang van den waterstand, waarbij gebezigd werden 369 ketels en 238 stoomwerktuigen, waaronder 4 locomobilen, te samen van 9853 nominale paardenkracht. Zij waren over de provinciën verdeeld als volgt:

Provinciën. Stoomgem. Stoomwerktuigen. Ketels.

		Get.	Nom.pkt.
Noord-Holland	55	69	3121½	123
Zuid-Holland	88	100	4197	155
Utrecht	19	23	745	28
Zeeland	1	2	120	5
Noord-Brabant	4	4	99	4
Limburg	4	4	99	4
Gelderland	18	21	860	34
Overijsel	3	3	81½	4
Drenthe	6	6	116	6
Groningen	7	7	107	7
Friesland	3	3	106	3

Vloeibaarmaken van gassen.

- Te Parijs werkt in het laboratorium van den scheikundige Deville een toestel, waarmeê het den heer Cailleles gelukt is alle gassen, zooals zuurstof, stikstof, waterstof en ook de dampkringslucht in vloeibaren toestand te verkrijgen. Men vermoedde, of liever men wist zeker, dat de zaak mogelijk was, doch hoe, dat bleef nog de vraag. De constructie van het toestel is zoo eenvoudig en de kosten zijn zoo gering, dat men zich verwondert niet vroeger op de gedachte te zijn gekomen.

Het toestel bestaat uit een glazen buis, aan de eene zijde gesloten waar de lucht uit verwijderd is, en die met het gas is gevuld, dat vloeibaar moet gemaakt worden. Het open einde staat in kwik. Nu wordt, door middel eener hydraulische pomp, de kwik in de glazen buis omhoog geperst tot eene zeer hooge spanning, zoodat het gas daarboven insgelijks wordt saamgeperst tot een druk van bijna tweehonderd asmosferen. Daarna wordt plotseling een kraan geopend, waardoor het kwik kan dalen en het gas zich uitzetten, ten gevolge waarvan zulk eene lage temperatuur ontstaat, dat het gas vloeibaar of ten minste nevelvormig wordt.

De gevolgtrekkingen zijn niet gering. Kan men de lucht, die niets kost, veranderen in een vloeistof en wellicht in een vast lichaam, dan zal niemand zich meer de moeite geven steenkolen te verbranden, ten einde water te veranderen in stoom. De beweegkracht is dan heel wat goedkooper en gemakkelijker beschikbaar in den vorm van verdikte lucht. Ook zouden de zeer samengestelde en gevaarlijke stoomwerktuigen gemist kunnen worden.

De electriciteit als lantaarn-aansteker.

- In de amerikaansche stad Providence worden 220 straatlantaarns over negen mijlen lengte alle tegelijk ontstoken en gebluscht door middel van electriciteit, hetgeen door één man wordt verricht. Na eene proefneming van verscheidene maanden is gebleken, dat deze methode niet slechts zeer verrassend, maar ook buitengewoon practisch is. Wanneer al de 2500 lantaarns der stad op deze wijze worden behandeld, kan eene bezuiniging van 2500 dollars per jaar op werkloon en gasverlies worden verkregen.

De kangoeroes in Australië.

- De Melbourne Argus bericht, dat een menigte kangoeroes verscheidene plaatsen van Australië, vooral de kusten van Queensland, als het ware overstroomd heeft. Het schijnt dat de droogte, die verleden zomer geheerscht heeft, en het gebrek aan voedsel, dat er het gevolg van geweest is, deze viervoetige dieren uit de binnenlanden heeft verjaagd; zij zijn bij duizenden op de landen der volkplanters neêrgekomen, alles verslindende op hunnen doortocht, van het gras tot het koren, zoodat de veestapel gedwongen is zich met de bladeren der boomen te voeden. De kolonisten hebben echter niet getalmd een verbitterden oorlog te verklaren aan deze indringers. Op verschillende plaatsen lokte men deze verslinders in een omheining, waar men ze doodschoot; elders vereenigden zich honderden van jagers, die in vier dagen tijds ook meer dan 4000 kangoeroes doodden.

De jacht op den kangoeroe is niet zonder gevaren. Ofschoon hij gewoonlijk voor den mensch vlucht, en zich van zijn staart als een veer bedient, om sprongen van 8 a 10 meter te doen, verdedigt hij zich, zoo hij omsingeld wordt, met al de wapens, die de natuur hem gegeven heeft.

De kangoeroe heeft de grootte van een schaap en een gewicht van bijna 62 kilo, zijn pels is rood-bruin en het leder wordt gebruikt om er schoenen van te maken.

De australische volkplanters hebben in juli, augustus en september zulk een groot aantal van deze dieren gedood, dat zij op het denkbeeld zijn gekomen het vleesch te bewaren en in den handel te brengen onder den naam van kanguroo tins, dat in blikken doozen naar Engeland geëxporteerd is.

Chineesche rekenkunst.

- Bij de Chineezen is een vernuftig gevonden manier van rekenen in gebruik. Zij bedienen zich hiertoe van de vingers en zijn daarmee in staat alle soorten van rekenen, als optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en deelen, en wel met getallen van 1 tot 100,000 uit te voeren. Zij gaan daarbij op de volgende wijze te werk: de kleine vinger (pink) vertegenwoordigt de eenheid, de ringvinger de tienden, de middelvinger de honderden, de wijsvinger de duizenden en de duim de tienduizenden. Door te wijzen op de drie leden eens vingers aan de binnenvlakte der hand telt men een, twee en drie van iedere der bovengenoemde getalsgrootheden voor den aangewezen vinger. Vier, vijf en zes worden op de rugvlakten der bijzondere vingers naar hunne leden geteld. Zeven, acht en negen wijst men aan door aanraking der laatsten op de rechterzijde van het onderste tot aan het bovenste derde deel des vingers.

De Chineezen bezitten in deze vingerspraak eene buitengewone vlugheid en maken zich daarmeê zeer spoedig en met groote zekerheid onder elkander verstaanbaar.