De bazuinblazer te Tanger.
De maand Ramadan of de turksche vasten legt den volgelingen van Mahomeds leer de verplichting op, om gedurende eene geheele maand over dag geen voedsel te gebruiken, noch te drinken. In de marokkaansche steden worden daarom de geloovigen gedurende den nacht uit den slaap gewekt, opdat zij iets zouden nuttigen. Op de minaret der voornaamste moskee wordt daartoe een man geplaatst, die van tijd tot tijd op een reusachtige trompet blaast, welker schelle klanken de muzelmannen doen ontwaken en hen herinneren aan den maaltijd, die in alle huisgezinnen gereed staat.
Het ambt van zulk een bazuinblazer vraagt een krachtig lichaam, daar hij zoowel als zijne geloofsgenooten verplicht is, de wet omtrent de maand Ramadan na te leven. De belooning, welke hij voor zijn moeilijk bedrijf ontvangt, is echter niet meer dan eene toelating om in de straten der stad te mogen bedelen, zoodra de maan haar nieuwe phase is ingetreden.
Het moet echter gezegd worden, dat de Mahomedanen het als een schande beschouwen, hun bazuinblazer met leêge handen weg te zenden, zoodat hij gewoonlijk verplicht is een ezel met zich te voeren om de aalmoezen, welke meestal in koeken, brood, koren, gerst, enz. bestaan, doch zelden in geld, te verzamelen.
Met de bazuin aan den mond loopt hij door de straten van Marokko, terwijl zijn helper aan de deuren de giften der geloovigen in ontvangst neemt. Onze gravure stelt den bazuinblazer op zijn tocht door de stad voor en is genomen naar eene photographie der schilderij van Victor Eeckhout, die voor zijne studiën te Tanger verblijf houdt.
Auteursrechtvrij