De kaartlegster.
Eduard Kurzbauer is een van die schilders, wiens stukken door iedereen kunnen nagegaan worden. Hij zoekt zijne onderwerpen in het dagelijksch leven en weet zijne figuren zoo levendig voor te stellen en te groepeeren, dat zijne kompositiën geen onderschrift behoeven om begrepen te worden. Te Weenen geboren en opgevoed, ontving hij aan de academie aldaar zijne eerste lessen in de schilderkunst, en toen reeds voorspelden hem zijne professors eene schitterende toekomst. Van de Weener-academie begaf hij zich naar Munchen, en gaf daar zijne eerste kleine stukken in het licht, zonder echter dien bijval te vinden, welken de kunstenaar er van hoopte. Die eerste teleurstelling deed hem echter niet wanhopen en met moed zette hij zich aan een tweetal kompositiën, die hem den naam zouden bezorgen, welken hij thans in de kunstenaarswereld heeft. De schitterende uitslag bewees, dat de professors van Kurzbauer zich in hem niet vergist hadden, want zoowel de achterhaalde Vluchtelingen als de Kaartlegster vonden een bijval, als zelden schilderijen wordt geschonken. Een dezer stukken, de Kaartlegster, geven wij in dit nummer weer. Het zal wel niet noodig zijn daarbij een verklaring te voegen, dewijl het hoofdkenmerk van Kurzbauer, zijne duidelijkheid, er beter dan in een zijner andere schilderstukken in uitschijnt.