De Belgische Illustratie. Jaargang 9

Maria Stuart.

Maria Stuart - is er een naam in de geschiedenis, die een liefelijker en droeviger klank heeft voor onze ooren, is er een naam, die zoo onmiddellijk onze sympathieën en ons diep medelijden opwekt en ons doet denken aan eene ster, die zoo schitterend opkwam en zoo spoedig en zoo treurig moest ondergaan, aan eene schoonheid en glans, die de wereld verrukte, maar een zoo rampzaligen ondergang moest vinden? Maria Stuart is niet alleen de lievelinge der historie, maar ook de kunsten hebben dat schoone hoofd met een onverwelkbaren lauwerkrans versierd. Haar roem heeft niet slechts geklonken van de harp van den zanger Rizzio, veel grootere dichters dan hij, Vondel, Schiller, Burns, om slechts enkelen te noemen, hebben hare deugden, hare schoonheid, en allen hare ongelukken bezongen. De nijd, de haat, die haar leven vergiftigden, hebben niet kunnen beletten, dat het nageslacht haar vereerde als eene van de schit-

[p. 228]

erendste en edelste vrouwen; als eene martelares, gelasterd, gehoond, maar die toch uit de vuurproef der geschiedenis vlekkeloos is te voorschijn gekomen. Al de smetten, welke vooral de geloofshaat en een Elisabeth, die zich van den moord had schoon te wasschen, op haar geworpen hadden, zijn langzamerhand door eene onpartijdige kritiek uitgewischt, en mogen sommige geschiedschrijvers nog aan de oude vooroordeelen blijven vasthouden, den ouden laster blijven gelooven, het is slechts omdat zij uit onkunde of partij-drift liever de leugen dan de waarheid gelooven.

Maria Stuart is niet langer eene moordenares, die met de ondeugd heult en uit eerzucht naar eene vreemde kroon grijpt, maar zij is eene rampzalige vorstin, die, na de kroon van Frankrijk door den dood van haren gemaal verloren te hebben, ook de kroon van Schotland verloor door den religiehaat en de wispelturigheid harer onderdanen en de lage intriges van hare nicht, de koningin van Engeland; zij is eene rampzalige, die in de handen viel van eene duivelin, die haar ongehoorde kwellingen aandeed, die allen denkbaren laster van haar deed rondstrooien, haar de laagste beschuldigingen toeschreef en uit eerzucht, jaloezie en andere lage vrouwelijke driften haar hals bracht onder de bijl van den beul. De moord van Maria Stuart is eene bloedvlek in de geschiedenis van Engeland, die al zijn roem en zijn rijkdom niet kunnen uitwisschen; want Maria Stuart was geene eerzuchtige, die Elisabeth de kroon zocht te ontrooven, maar eene ongelukkige, die zich aan de hoede toevertrouwde der valschheid, opgesloten werd gehouden als eene misdadigster en den dood stierf van eene martelares.

maria stuart, naar wehle.

Onze gravure stelt haar voor in het gewichtigst oogenblik haars levens, terwijl zij het doodvonnis aanhoort, dat Elisabeth en het Huis der Lords over haar hebben uitgesproken.