Herten.
Eene prachtige studie, voorwaar! De groep herten heeft plotseling het grazen gestaakt en schijnt door de uitgezette schildwacht verwittigd te worden dat er in de verte ‘onraad’ opdaagt. Allen hebben het oog wijd open en de ooren gespitst. Prachtig is vooral de reebok, met een breed en sierlijk geteekend gewei. Hij is als de meester van het gezin, als de koning der bergtoppen.
Nadert het gevaar niet, dan zal de kudde andermaal den kop bukken en de ruime voor raad van gras en planten afknabbelen. Doch is het gevaar wezenlijk, dan zult gij de troep met eene snelheid die vliegend, met sprongen die duizelig mogen genoemd worden, over heg en steg, over afgrond en h ogten zien verdwijnen. Niets houdt de driftige vaart tegen, stroom, noch diepte. Paarden en honden komen bij die vlucht niet zelden te kort. Wat echter het edele dier moeilijk ontloopen kan is de kogel, die uit een verborgen hoek en verraderlijk wordt gelost.
In onze Ardennen vindt men herten en reeën, doch zij hooren, in onze dagen, op de private jachten thuis, en worden daar eigenlijk als sieraad in eere gehouden. In vroegere eeuwen waren de hertenkampen zeer talrijk in onze vlaamsche landstreken; nu zijn deze echter zeldzamer. Men moet naar de meer oostwaarts gelegen landen gaan, wil men nog van hertenjachten, in den vollen zin des woords, hooren.
Auteursrechtvrij