Avondschemering in het bosch.
Het is nu zoo wat een vierde eeuw geleden dat de schilder van dit tafereel, voor de eerste maal als tentoonsteller in de Royal Academy van Engeland optrad, en sinds dien was zijn naam slechts zelden afwezig in de jaarlijksche kataloog. Die naam is J.S. Raven, in ons land nog niet gekend, doch die om de verdiensten van dengene die hem draagt, wel zou verdienen befaamd te zijn. Jammer voor ons en ook voor de engelsche kunstenaars, het Kanaal ligt tusschen ons en eene kunstbefaamdheid stijgt niet altijd de zee over.
Ons publiek kent eenige, zeer weinige namen van engelsche schilders; beter is de letterkunde, ten gevolge van vertalingen, er in gelukt de golven over te steken en zich eenen weg op het vasteland te banen. Hoe het zij, ook aan de eersten blijft een zeer gemakkelijk middel over om zich te doen kennen; dit is optreden in de driejaarlijksche tentoonstellingen en daar eene plaats innemen die hun met alle recht toekomt.
Raven neemt zijne onderwerpen in Engeland zelve, niet zelden in Sussex, Kent, Kenilworth en Warwickshire, wier prachtige natuur hem voorwaar ook stof genoeg oplevert. Aan het specimen dat wij hier van hem leveren, ziet men genoegzaam dat de kunstenaar met talent weet te kiezen. Die groep boomen op den achtergrond; die neêrgeslagen stam van een reusachtigen beuk; die met schaarsche bloemen en breed gebladerde planten voorziene voorgrond, en dan, onder eenen tunnel van loof door, die horizon waar de zon ondergaat - voorwaar, 't is recht schilderachtig!
Indien wij eene kleine wijziging aan die schilderij mochten doen, zouden wij die rustende figuur hebben doen verdwijnen, en op diezelfde plaats niets of ten hoogste een paar ooievaars, een ree of een reiger gezet hebben. Over kleur en smaak kan men echter niet twisten. Genoeg zij het ons te mogen zeggen, dat, als Raven zooveel koloriet als samenstellingskracht heeft, hij een schilder van voornamen rang is.