De ingenieur John Rennie.
De loopbaan van den beroemden schotschen ingenieur John Rennie mag als een schitterende getuigenis aangemerkt worden van 't groote gewicht hetwelk er in gelegen is, dat kinderen hun vrijen tijd niet met leêgloopen doorbrengen.
Voor het doen van kattekwaad houden zij altoos tijd genoeg over; daarenboven, indien de jongens vooral de leêge uren slijten met eenen arbeid die naar hun aanleg is, zullen zij een kapitaal voor de toekomst opleggen, dat eens goede rente geeft.
John Rennie deed niet anders in zijne jeugd en 't is hem wèl bekomen. Hij was de zoon van een kleinen pachter in Haddingtonshire. De vlugge, oplettende jongen werkte niet alleen binnen de schoolmuren, maar ook als geen plak hem dreigde.
Hij had zijn zinnen gezet op bruggen en machienen en waar hij maar een nieuwe te zien kreeg, studeerde hij den geheelen samenstel en teekende dan 's avonds thuis allerlei machienen en bruggen. En thuis werd die iever van den vlijtigen knaap aangemoedigd.
Later werd zijn onderwijs voortgezet te Dunbar en hij profiteerde daarvan uitmuntend, maar altijd bleef hij ook in zijn leêge uren bezig en bracht het zonder hulp van meesters zeer ver in de praktische bouwkunde en in het ontwerpen van machienen. Telkens als hij gelegenheid vond, woonde hij lezingen over wetenschappelijke onderwerpen bij en wat hij hoorde, werd het zijne.
Met zijn negentiende jaar verliet hij de werkplaats waar hij tot dan toe zich had geoefend, en trok naar Londen. Onderweg deed hij echter Liverpool aan om de dokken en Birmingham om de fabrieken, en bracht er geruimen tijd door. Ook die reis was hem tot groot nut.
Zijn naam als ingenieur was weldra bepaald. Vooral de Waterloo-Bridge met zijn negen bogen en de brug bij Southwark, die den Teems in slechts drie bogen overspant, deden zijn naam vermaard worden.
Bijna geen haven in het engelsche rijk, of men vindt er dokken, weerdammen of bruggen van zijn hand. Tot de grootste zijner werken van dien aard behoort het havenhoofd bij Plymouth, wiens bouw ontzaglijke moeite heeft geëischt en waarbij zijn karakter zoo duidelijk uitkwam: volharding bij groote hindernissen.
Zijn werkzaam leven eindigde in 1821. John Rennie had den ouderdom van zestig jaren bereikt en liet aan zijn zoons, mede ingenieurs, onder ander het plan en de bouwing na van de London-Bridge. Zijn zoons volgden het voetspoor des vaders; ook zij hebben 't ver gebracht; een hunner, sir John Rennie, is om zijn verdiensten tot den adelstand verheven.
Auteursrechtvrij