De laatste steun.
Het onderwerp, dat de schilder Tijtgadt ons voorhoudt, moge juist niet schitteren van nieuwheid, zeker is het dat het ons treft. Het moet overigens uit het leven gegrepen zijn. Wie is die oude man, die op den boord van het graf, op het voor hem bedelende kind steunt?... En wie weet! misschien was hij in zijne jeugd een man van kennis, bekwaamheid en talent; misschien hee t de tegenspoed hem zoo diep rampzalig gemaakt als hij nu is; misschien ook.... doch waartoe in het gesloten boek willen lezen! Het tafereel is met gevoel weêrgegeven en kenmerkt in den heer Tijtgadt, een kunstenaar van talent.