Werkstaking.
Zoo gaat het in de wereld: als de kat uit is, houden de muizen kermis; als de schoolmeester naar buiten gaat, zijn de kinderen baas; als de baas denkt een oogenblik naar den bierwinkel te kunnen gaan, is de leerjongen werkstaker. Meer dan dat - hij weet waar de cigaren van zijnen meester geborgen zijn, heeft er een opgestoken en rookt er nu ook dapper op aan. Dat heet men in onze dagen: volksontvoogding.
De knaap moge hier een bandietenwerk doen, toch zien wij met een glimlach zijn vroolijk gezicht, zijn helder oog, zijne witte tanden, zijn verwaarloosd kleedsel, zijne houding, die zoo vrij, zoo natuurlijk is, als ware hij ‘grondbezitter’ geboren.
De schilderij is van den ons reeds gekenden duitschen kunstenaar Bockelman, en getuigt dat deze in zijne genretafereelen geest en leven weet te vinden, wat bij de meeste onzer genreschilders totaal gemist wordt. Als er duizend genre-schilderstukjes in een onzer tentoonstellingen voorhanden zijn, is er geen dozijn dat op vinding, op geest bogen mag.
Onze vlaamsche schilders zijn koloristen, maar helaas! geene fijne opmerkers, geene wezenlijke denkers zooals die der duitsche school.