[Nummer 8]
Baron Lambermont.
BARON LAMBERMONT.
Baron Lambermont (Frans August), wiens naam in de laatste dagen dikwijls aangehaald werd, ter gelegenheid van het gehouden congres, is te Rossaert in Brabant geboren. Hij bevond zich niet onmiddellijk in de administratieve en diplomatische loopbaan; integendeel, hij verkoos die des militairs, en om zich eene wezenlijke werkdadigheid te geven, begaf hij zich naar Spanje, waar altijd een degen te trekken is.
Het was voor het traktaat van 1839.
Toen er zich voor den heer Lambermont in de spaansche militaire loopbaan geen vooruitzicht opdeed, uitte hij het verlangen deze betrekking te verlaten, en dewijl hij zich in den oorlog onderscheidde en zelfs de militaire medaille van St. Ferdinand bekomen had, werd hij opgemerkt door den heer Lebeau, destijds minister van Buitenlandsche Zaken, die hem eene plaats inruimde aan de belgische legatie te Madrid.
Toen de diplomatische examen werden ingesteld, keerde de heer Lambermont naar België terug en werd toegelaten tot het ministerie van Buitenlandsche Zaken, ten einde zich tot die examen voor te bereiden. Dat is nu reeds dertig jaar geleden. Al de graden, van klerk tot secretaris-generaal, heeft de heer Lambermont doorloopen, even als al de graden van geattacheerde van legatie tot de functien van gevolmachtigd afgezant.
Weinig belangrijke werken werden in het departement van Buitenlandsche Zaken verhandeld, of de heer Lambermont nam er deel aan, en tijdens de aflossing van de Schelde-tol, beloonde de koning hem met den titel van ‘baron,’ terwijl hij onder het kabinet-d'Anethan den rang van groot-officier der Leopoldsorde erlangde.
Zoo als wij hooger zegden, nam baron Lambermont, voor België, deel aan de door den keizer van Rusland te Brussel beroepen conferencie. Zijne collega's in die vergadering waren de heeren Faider en Mockel, terwijl het secretarisschap werd waargenomen door den heer Emile de Borchgrave, legatie-raadsheer en een onzer beste historie-schrijvers.
Auteursrechtvrij