Rimenbranza.
Onder dien titel, welke ‘herinnering’ beduidt, heeft de schilder Maillard ons een allerliefst figuurtje geleverd, een italiaansch meisje dat, bij wijze van guitaar eene viool bezigend, een liedje uit vroeger dagen met snaargetokkel begeleid. 't Is wellicht een liedje, dat zij in haar ouderlijk huis, wellicht hier of daar gehoord heeft en dat zij zich nu tracht te herinneren. De herinnering heeft echter niets droefgeestigs; want er zweeft een welwillende glimlach over het wezen van het meisje. Hoe het zij, ieder die eenig kunstgevoel bezit, moet dit lieve ‘blootvoeterke’ met eene klimmende belangstelling beschouwen. 't Is een lief, natuurvol en naïf figuurtje.
Auteursrechtvrij