Tegen stroom op.
Tegen stroom op - zoo gaat het, reeds vroeg in den morgen, naar de ginds, aan den overkant van het water, liggende stad.
De groenten zijn versch geplukt en de geladen kruiwagen werd in de boot gezet, en al is het water dan onstuimig en al valt het werken dan ook hard - toch met moed doorgezet!
Het water klotst en bruist; de boot danst op en neêr. Allen zijn rustig en kalm, behalve de kleine, die zich in de armen zijner moeder tracht te verbergen. Allen zijn ook aan dat leventje gewoon en denken: gaat het nu moeilijk, straks zal het des te beter voor den wind gaan.
Zoo gaat het ook in het leven. Hoe dikwijls moeten wij niet tegen stroom op? Wel hem, die in dat geval den moed niet verliest, en moedig doorworstelt, het oog betrouwend op hooger gericht.
Onder opzicht van kunst is dit werk hoogst verdienstelijk. Water alleen, zelfs met eenige scheepjes gestoffeerd, kan eentonig worden: hier integendeel is leven en beweging in de groep, en niet alleen bewijst de kunstenaar dat hij scheppings-, maar ook dat hij uitvoeringskracht bezit.