De dochter des tempelwachters.
In den Nijl ligt het eiland Philae, zoo beroemd bij alle oudheidkundigen en dat voor velen als een soort van heilig Mekka beschouwd wordt. Overal ziet men daar, in eene bevallige wanorde, granietblokken verspreid liggen, die eens, door de kracht van het vuur, wild naar boven werden geslingerd en later door de kracht des waters in die wanorde werden geworpen, waarin zij zich thans bevinden.
Al de vorsten, die over Egypte regeerden, wilden het hunne bijdragen, om de monumenten, waaraan die streek zoo rijk is, zooveel mogelijk te bewaren; zelfs eenige romeinsche keizers hebben, op verschillende punten van dit eiland, belangrijke werken opgericht.
Het is schier niet noodig eene geschiedenis van dat land te schrijven, want alle gewichtige gebeurtenissen kan men op de muren der oude tempels terugvinden. Daaruit heeft men dan ook vernomen, dat het eiland van de oorspronkelijke koningen is overgegaan in de handen der Perzen, die weêr plaats moesten maken voor de Ptolomeussen, welke op hunne beurt het zagen overgaan tot het romeinsche rijk.
Toen echter het christendom het heidendom kwam vervangen, werd ook de kunst, welke tot dan de dienaresse van het heidendom was geweest, ten dienste gesteld aan het christendom en de verschillende opschriften geven het bewijs dat in tempels, waarin vroeger het offerbloed van den heidenschen godsdienst gestroomd had, meermaals de geheimen des altaars werden gevierd.
De zegepraal van het christendom op het heidendom, mocht echter niet lang duren, dewijl weldra daarop het kruis moest plaats maken voor de destijds zoo machtige halve maan; deze sloopers van alles wat maar eenigzins op kunststukken gelijkt, verwoestten grootendeels zoowel die van het heidendom als die van het christendom. Het laatste historische opschrift van Philae dagteekent van 3 Maart 1799 en is eene herinnering aan den fransch-egyptischen oorlog, in eene tafel van graniet gegrift, welke het roemrijke voortdringen van het fransche leger meldt.
Tot slot willen wij nog eenige woorden zeggen over de jonge nubische, wier lieve figuur door den beroemden schilder Werner op den voorgrond geplaatst is. De 14jarige Mirjam is de dochter van den tempelwachter Abdallah, aan de meeste bezoekers van Philae zeer wel bekend.