[Nummer 27]
Louis Gallait.
De naam van Gallait heeft op den eersten rang onzer beroemdheden plaats gevonden. Doornik, waar hij het levenslicht zag, mag, in den vollen zin des woords, fier op hem zijn. Hij werd in 1810 geboren, zoodat Gallait op dit oogenblik de zestig reeds eenige jaren is ingetreden.
louis gallait.
De eerste studiën deed Gallait in zijne geboortestad, zijn verdere studiën te Antwerpen en later te Parijs. Louis Gallait is eigenlijk ten onzent, in onze Akademie, gevormd.
Deze schilder paart bij eene machtige opvatting, eene uitvoering die niet zelden Rembrandt benadert. De uitdrukking zijner wezens is waar, in overeenstemming met de beheerschende gevoelens; het hoofddenkbeeld zijner tafereelen is diep en ingrijpend.
De afstand der kroon van Karel V, die de zaal van het Hof van Cassatie versierd; de laatste eer aan Egmonden Hoorn bewezen, welke de eigendom is zijner geboortestad; Johanna de zinnelooze, Neerland's koningin toehoorende, zijn voorzeker grootsche en diep doordachte bladzijden der geschiedenis ontleend.
Verder kennen wij van dien meester de laatste oogenblikken van Egmond, het edelste figuur dat wij nog op het doek zagen voortgebracht: Montaigne, de slag van Cassel, Boudewijn Keizer gekroond van Konstantinopel, kunst en vrijheid, de bloedraad en anderen.
Meesterlijk behandelt Gallait het portret; dat hetwelk hij van Paus Pius IX, en van zijn vriend Barthelemy Dumortier, lid der Kamer, heeft gemaakt, zijn twee juweelen van kunst.
In de wereldtentoonstellingen van Londen en Parijs hebben de schilderijen van Gallait, den belgischen kunstroem hooger doen stijgen dan hij reeds geklommen was, en geene school kon het tegen de vlaamsche halen.
Reeds met ridderorders overladen, wist het belgische gouvernement niet meer wat den kunstenaar, ten titel van erkentenis, aanbieden; men deed het voorstel hem tot den adelstand, met den titel van baron te verheffen, gelijktijdig met Hendrik Leys.
Gallait weigerde; hij vond in den titel van ‘baron’ niets dat hem