[Nummer 9]
De heer Coomans.
Ziedaar eene figuur, welke ons vooral genegenheid inboezemt, niet alleen omdat wij in den heer Coomans een man van geest en verstand erkennen; maar nog omdat wij sedert omstreeks dertig jaar eene vriendschappelijke betrekking met hem onderhielden en wij onze ‘eerste wapens’ in de dagbladpers, schier onder zijne leiding, opnamen.
j.b. coomans.
Coomans kan zoo wat een zestiger zijn. Pas na de omwenteling van 1830 te Parijs het diploma van advokaat bekomen hebbende, trad hij in de journalistiek en wel in het destijds bestaande Journal des Flandres. In den aanvang van 1841 richtte hij met den heer Stas, het Journal de Bruxelles op, en in 1848 te Antwerpen den Courrier d'Anvers, welke twee bladen hij gelijktijdig redigeerde.
Het was omtrent dien tijd, doch wat vroeger, dat het Handelsblad ontstond, in dezelfde werkhuizen waar de Courrier gedrukt werd. De beide bladen, met verschillende eigenaars en verschillende redactiën, hadden dezelfde conservatieve richting.
De uitgaaf van den Courrier werd in den aanvang van 1848 gestaakt, niet om gemis aan bijval, doch wel om politieke reden: het vaderland was ten gevolge der fransche omwenteling in gevaar, en de eigenaars meenden niet alleen de schitterende oppositie ten offer te moeten brengen, maar het blad zelve.
In 1848 stelde Coomans zich op den rang voor de Kamer in het arrondissement Turnhout, en werd daar voortdurend - en zeker niet zonder grondige reden - gekozen.
In 1853 werd de onvermoeibare man directeur-eigenaar der Emancipation en andere bladen, en stichtte in 1862 het weekblad la Paix - een blad, dat inderdaad als een gedenkteeken in de belgische dagbladpers blijven zal.
Niettegenstaande het veelvuldige werk, dat Kamer en redactiën hem opleverden, schreef Coomans een aantal historische romans en onder deze melden wij Richilde, Jeanne Goetghebuer, Vonck, la Bourse et le Chapeau de Fortunatus, die allen voortreffelijk het karakter des tijds dragen en, in meer dan een opzicht, als geschiedkundige bijdragen kunnen doorgaan.
Het beste en grondigste zijner boeken is zijn Académie des Fous - een boek, dat, om zijn gezond verstand, helder doorzicht, overvloed van geestigheid, diepzinnige wijsgeerige opmerkingen, op den eersten rang plaats neemt tusschen al de boeken, die sedert lange jaren in België en Frankrijk verschenen zijn. Zijne Portefeuille d'un Flaneur is lichter, doch niet minder geestig geschreven.
Heeft Coomans de best versneden pen van gansch België in de dagbladpers, dan ook schittert hij op den eersten rang als spreker in de Kamer, waar zijn scherp oog, zijn bliksemsnel en altijd treffend antwoord, zijne grondige en uitgebreide kennis, zijne onveranderlijke overtuiging, zijne nijdige en zweepende zetten, hem door de linkerzij erg doen vreezen, door alle onpartijdige mannen doen vereeren en toejuichen.
Auteursrechtvrij