De moord van de prinses de Lamballe.
Reeds een vorige jaargang der Illustratie bevat eene uitvoerige levensbeschrijving van de ongelukkige prinses de Lamballe.
De gravure in dit nommer stelt die ongelukkige voor op het oogenblik, dat zij door de woedende menigte wordt aangegrepen, om den afgrijselijksten dood te ondergaan. Waarlijk, wordt er voor een man, met den grootsten moed begaafd, een sterke wilskracht, gepaard aan grootheid van ziel gevorderd, om zulk een dood met christelijke onderwerping te ondergaan, hoeveel te meer zal dit dan niet het geval zijn met eene zwakke vrouw, die door hare geboorte en opvoeding, immer verkeerd heeft met eene beschaafde wereld, welke voor haar slechts vriendschap en eerbied had.
Dat zij onschuldig vermoord werd, zal wel niet behoeven gezegd te worden, of men moest hare verkleefdheid aan de koninklijke familie haar tot schuld aanrekenen. De hoofdoorzaak van het onmenschelijke vonnis was: dat men door haar, de koningin Marie Antoinette wilde treffen, in het verlies van hare eenig overgebleven getrouwe vriendin.
Eene blinde woede deed haar bloed vloeien, want zij had geene vijanden; geen persoonlijke wraak werd aan haar gekoeld: men vermoordde haar, zonder haar te haten. Als een bewijs hoedanig de prinses de Lamballe geëerd werd, zij het genoeg te vermelden, dat diegenen op wier bevel zij vermoord werd, het nooit hebben durven wagen, hare nagedachtenis in hunne schandelijke geschriften te bezwalken.
Zij onderging den dood onder de oogen van hare vriendin en koningin Marie Antoinette, die korten tijd daarna door dezelfde bloeddorstige bende ter dood werd gebracht.