De vogelenvriendin.
Het gezang van den nachtegaal, de kanarie en andere welluidende woudzangers deed menige vogel een huisvriend worden, en er zijn bovendien lieden, die dol veel van de gevleugelde en gevederde wereld houden, hetzij die zingt of krast, piept of fluit Als blijk dier vriendschap zijn zij gewoon eigenhandig hun pluimgedierte te voederen en het daarbij nu en dan op een extraatje, b.v. een klontje suiker of iets dergelijks, wat naar hun smaak is, te onthalen. Is het bevreemdend, dat de vogelen bij de nadering van zoo iemand komen toeschieten in volle vlucht?
Het meisje, op de gravure van pag. 228 voorgesteld, heeft hierover ook niet te klagen.
Ook in de kunst van met vogelen om te gaan, kan men 't ver brengen, en eenigen zijn, naar men zegt, zelfs in staat hen naar hun minste wenken te doen luisteren.
Onder de beroemdste ‘charmeurs d'oiseaux’ behoorde een onlangs overleden celebriteit in de kennis der ornithologie, die gewoonlijk in den tuin der Tuilerieën ging toonen wat hij kon. Nauwelijks had hij eenige stappen in het park gezet, of een schaar van luchtbewoners fladderde om hem heen, tjilpend en schreeuwend, en zij plukhaarden elkander om op zijn hoofd en schouders een plaats te vinden. Dat hij daarbij zorgde altijd een nog al ruimen voorraad voeder bij zich te hebben, 't welk zij gretig uit zijn handen pikten, was zeker niet het minste geheim zijner kunst.