Het kasteel te Armainvilliers.
Te Armainvilliers in de nabijheid van Parijs is 't heerlijk kasteel gelegen, dat in de teekening op pag. 69 is voorgesteld. Door een fransch schrijver wordt het bij 't Louvre vergeleken en, hoewel 't kleiner in omvang is, de schoonheid van zijn vormen boven die der wereldberoemde verzamelplaats van kunstschatten geprezen.
't Is nogtans geen telg uit edelen bloede, die een adellijken naam met de historische herinneringen van een roemrijk voorgeslacht aan het trotsch gebouw heeft verbonden; de gebroeders Emile en Izaak Péreire, aan wie het toebehoort, waren eenmaal eenvoudige makelaars te Parijs, terwijl zij thans een onmetelijk vermogen bezitten.
DE VISSCHERSVROUW.
Ook in den aanleg van park en tuinen, die de villa omgeven, verloochent zich 't ontzaglijk fortuin dier groote geldmannen niet. In een terrein, geheel van water misdeeld, heeft men een meer, rivieren en beken weten te scheppen, die te zamen een ruimte van meer dan vier hectaren beslaan. Moestuinen en plantsoenen strekken zich over een aanzienlijke oppervlakte uit; een daarvan bevat vier broeikasten, die met veel smaak en kennis ingericht en met keur van uitheemsche planten voorzien zijn.
In de nabijheid van 't kasteel is een vrij opmerkenswaardige echo. De al te uitbundige lof echter, door Izaak Péreire eens aan deze gegeven, heeft de volgende anekdote op zijn rekening gezet. Bij gelegenheid namelijk, dat de rijke Franschman eenige zijner vrienden op zijn kasteel onthaalde, had hij ook met veel ophef gesproken van de echo op zekere plaats in den tuin en vertelde o.a., dat deze de woorden, die men uitte, minstens twaalf- of veertienmaal herhaalde. Natuurlijk wenschte ieder door ondervinding dit wonderbare feit te zien gestaafd. Péreire begreep dat hij door zijn grootspraak de kracht van de echo had overdreven; zijn woorden intrekken, zulks deed hij niet graag en daarom nam hij zijn toevlucht tot een list. Aan een
Auteursrechtvrij
