De Belgische Illustratie. Jaargang 5

Wetenswaardige verscheidenheden.

Een groote maatschappij voor den verkoop van ijs.

De ‘Knickerbocker Ice-Company’ is de oudste en bloeiendste der ondernemingen van dien aard, welke te New-York bestaan.

De ijskelders dezer maatschappij strekken zich uit langs de geheele Hudson-rivier tusschen New-York en Albany. Zij heeft het monopolie van 't ijs op 't Rockland-meer, dat haar 30,000 tonnen per dag kan opleveren. Wanneer de kelders geheel vol zijn, gelijk dit jaar het geval was, bevatten zij niet minder dun 550,000 tonnen.

De maatschappij bezit bovendien 30 vaartuigen van 500 à 1500 tonnen inhoud, waarmede zij de stad New-York genoegzame hoeveelheid ijs voor haar eigen consumptie toevoert.

In 1870 was de voorraad geringer dan sinds verscheiden voorgaande jaren, en geheel ontoereikend om aan de vraag naar ijs gedurende de Zomerhitte te voldoen. De ijshandelaars beweren dat de verbruikers van New-York alleen dientengevolge aan dagbladen en correspondenten een voordeeltje van 500,000 dollars bezorgden. Alle dagen deden zij in de dagbladen navraag om ijs en telegrafeerden zelfs naar den staat Maine, welks kelders alleen in de behoefte voorzien konden, Geen wonder dat daardoor de prijs van het artikel niet weinig steeg en er dat jaar zeer groote winsten mede gemaakt werden.

In 1871 werd, ten gevolge der veranderlijke temperatuur, niet veel ijs verbruikt, zoodat een aanmerkelijke hoeveelheid in de bewaarplaatsen overbleef. Vandaar die overvloedige voorraad, waarmede de inwoners van New-york dit jaar zijn gezegend. Gelijk de dagbladen meldden, hebben zij gedurende de brandende hitte, die hen dezen Zomer bezocht heeft, dien overvloed niet onbenut gelaten. De kelder, behoorlijk van ijs voorzien, diende bij de deftigste familiën niet alleen tot woonvertrek, maar ook tot salon, waarin men bezoeken ontving.

Een nieuw stelsel van spoorweg-seinen.

In Massachussets (Vereenigde Staten) is onlangs een nieuw stelsel van seinen op de spoorwegen in toepassing gebracht. Het signaal bestaat uit een glazen bol, verdeeld in sectiën van verschillende kleuren, roode, groene en witte. Elk dezer sectiën is weder in vijftig vakken afgedeeld. De trein zelf brengt het signaal in beweging: wanneer de locomotief den bol passeert, draait de bol terug naar een bepaald punt en herneemt zijn gewone beweging zoodra de laatste waggon voorbij is. Het signaal blijft dan geregeld voortdraaien gelijk een uurwerk, en de cijfers, die achtereenvolgens zich in een kleine opening, ten dien einde aangebracht, vertoonen, wijzen den tijd aan, die er verstreken is sinds het voorbijgaan van den laatsten trein. Die cijfers zijn overdag zeer goed zichtbaar en ook des nachts zijn ze duidelijk te bespeuren, ten gevolge van een licht, dat binnen het signaal geplaatst wordt. De machinist kan dus, bij het passeeren van zulk een sein, nauwkeurig te weten komen, hoeveel de vorige trein in afstand dien, waarop hij zich bevindt, voor is.

Koffie-Siroop.

Men doe een half pond beste koffie in een kan met drie pinten water en late dit koken totdat het op een pint is verminderd. Wanneer 't verkoeld is, moet het door een goed filtreertoestel in een andere koffiekan gegoten en daarin opnieuw gekookt worden. Vervolgens voege men er een genoegzame hoeveelheid suiker bij om 't tot denzelfden graad van vloeibaarheid als siroop te brengen.

Nadat het van 't vuur genomen en verkoeld is, moet het in een flesch overgegoten en deze behoorlijk dichtgelakt worden. Wil men op reis een tas goede koffie gebruiken, dan behoeft men slechts twee lepels dier siroop in een tas kokend water te doen en er melk bij te voegen.