De Belgische Illustratie. Jaargang 4

Midden-eeuwsche legenden,
Door G. van G.

3.
De wolkjes.

‘Mijn schaapjes zijn zoo zoet en rein,
Zij dragen lintjes van satijn,
En belletjes van zuiver goud,
En springen rond in veld en woud.
Uw hemel is wel schoon en goed,
Maar ach mijn schaapjes zijn zoo goed,
Van hen te scheiden doet zoo zeer.’
Zoo sprak Johannes tot den Heer.
En Jesus sprak: ‘gij zult voortaan
Als herder rond de heuvlen gaan;
Uw schaapjes zullen in de lucht
De wolkjes zijn in blijde vlucht,
Die leliewit, met rood omzoomd,
In 't blauwe veld met goud doorstroomd,
Alom in eeuwigduurge jeugd
Verspreiden 's hemels troost en vreugd.’

4.
De wervelwind.

Hij liep, die Judas, naar den stroom
En hing zijn gordel aan een boom,
En sprong al vloekend in de lucht
Al d' englen namen saâm de vlucht.
En uit den grond met woest gebaar
Kwam spottend op der duivlen schaar,
Verdrong zich om s' verraders lijk
En trok het vechtend door het slijk:
Doch toen onstond voor 't eerst alom
Een wind die draaiend scheef en krom,
Vernielt wat op den weg zich vindt
En wordt genoemd de wervelwind.
Die wind ontstaat voordurend daar
Waar zich verdoet een moordenaar;
Want d' englen laten hem alleen
En duivlen vechten om hem heen.