De Belgische Illustratie. Jaargang 4

Allerlei.

Eene zonderlinge vischvangst.

Naar men aan een zekere courant‘Slovenski Narod’ heeft bericht, is het Zirknitzer Meer dit jaar uitgedroogd, en heeft dit aanleiding gegeven tot eene levendige concurrentie. Alles wat loopen kon, begaf er zich heên, om visschen te vangen of uit het slik op te graven. Het was drie jaren geleden, dat het meer nog eens zonder water was geweest, zoodat er eene buitengewone menigte visschen aanwezig was. Bij de duizend centenaars, alleen aan snoek en zeelt, werd er gevangen. De heer Krosovic, die de visscherij had gepacht, heeft met een kruisnet nog zeventien centenaars opgevischt. De rijkste vangst geschiedde echter in Reseta, waar men snoeken ving, die twintig ponden zwaar waren. Men vindt er ook verscheiden soorten van watervogels, welke hunnen buit betwisten aan kinderen, die overal de achtergebleven visschen zoeken en in hunne zakken bergen.

Voor het gebouw der tentoonstelling.

Bij de laatste tentoonstelling van schilderstukken te Gent, kwam een boer met zijn vrouw aan den ingang van het tentoonstellingsgebouw en wilde zijn toegangskaart aan den portier afgeven, maar deze wilde de kaart niet aannemen, ‘want’ zegde hij, ‘het gebouw is van daag gratis voor het publiek geopend.’ - ‘Dat spijt me,’ zegde de snuggere boer tot zijn ega, ‘dat onze kaart van daag niet goed is, morgen moeten wij thuis zijn en zullen dus de tentoonstelling niet kunnen zien,’ en met spijtigen blik bleef hij nog een wijl staan staren naar de menigte, die binnenging zonder eene kaart af te geven en ging eindelijk heên.

Waar de liefdegiften

in den fransch-duitschen oorlog dikwijls gebleven zijn, kan men uit de volgende voorbeelden leeren. Onlangs maakte eene firma in Weimar bekend, dat zij eene groote partij hemden en kousen had ontvangen, welke als liefdegiften naar Frankrijk gezonden en van daar teruggekomen waren, en dat zij de kousen voor drie grosschen het paar zou verkoopen. Eveneens werden pelterijen, hemden en kousen aan verschillende winkels ten verkoop aangeboden en aan eenigen ook werkelijk van de hand gezet. In het feestnummer van het Leipsiger ‘Tageblatt,’ bij gelegenheid van den verjaardag der overgave van Sédan, las men de volgende advertentie: ‘Zoo even ontvangen: de tweede groote bezending van fijne wollen hemden, alsmede 10,000 paar fijn gebreide wollen sokken. Verkoop en gros en en détail tegen spotprijzen. Zij zijn grootendeels bestemd geweest voor liefdegiften en door mij in de vorige week van een internationaal depôt aangekocht. Louis Guttmann, Leipzig, Ridderstraat 37., 2 Fr. N.B. Het is geen commissiegoed, maar van de allerfijnste kwaliteit en tegen 50 procent beneden inkoopsprijs.’