De Belgische Illustratie. Jaargang 3

[Nummer 51]

DE LANGSLAPER.

De langslaper.

‘t Zonlicht, rijzend aan de kimmen,
Jaagt het nacht'lijk schimmenheer
Voor zijn stralenglans en luister
Naar zijn duist'ren schuilhoek weêr,

‘t Voog'lenheer vermengt zijn zangen
Met der bijen dof gegons;
‘t Is een morgengroet den Schepper,
‘t Is der dieren Vader-Ons.

Suisend ruischt het morgenkoeltje,
Wekt den trouwen ochtendboô,
Die zijn wekstem, vroolijk galmend,
Tot den luiaard richt op 't stroo.

Maar geen pracht, als 't eerst ontwaken
Van de welige natuur,
Maar geen glans van 't stralend zonlicht
In het gulden morgenuur,

[p. 402]

 

Geen gekraai bij 't ochtendkrieken

 

Jaagt den luiaard uit de rust,

 

Hij is dood voor 't schoonste leven,

 

Voor den reinsten levenslust.

 

 

 

Als den ezel gaat het velen:

 

Luiheid schaadt zoo menigeen!

 

En - wat door haar wordt verloren

 

Vindt de naarstigheid alléén.

A.P.