De duitsche veldpost.
Gansche boekdeelen zijn in den laatsten tijd over het wezen en het gewicht van een veldpost geschreven.
Wat een veldpost is, weet dus iedereen. Omtrent de belangrijkheid en het hooge gewicht van dit vervoermiddel der oorlogs correspondentie, heeft een geleerd ‘Hauptman’ der pruisische veldpost beweerd, dat er op aarde in tijd van oorlog niets zoo gewichtig is als een veldpost. Dit is zeker wel wat kras, doch zoo iets zegt nagenoeg iedereen van zijn vak. De dichter roemt niets zoozeer als de poësie, en iemand, die in katoen, linnen en manufacturen doet, vindt wellicht niets zoo degelijk als een boomwollen slaapmuts.
Dat echter een veldpost een zaak van belang kan zijn, begrijpt gewis ieder die de twee bijgaande gravuren beziet.
Want ik vraag het u, hoe zou die brief, die door een der leden van het gezelschap, zooals ge duidelijk merkt, heimelijk geschreven is, aan gewenscht adres gekomen zijn, indien de militaire postbode niet een zoo intelligent man was, dat hij dien stil wist aan te nemen en weg te futselen?
En kijk nu dat oude moedertje eens aan!.... Zij heeft het pakje toegemaakt, verlakt en verzegeld. En wie weet, of er niet een half kilo tabak, voor een dubbeltje sigaren, een eindje worst en een brief met honderd duizend groeten in zit voor haar lieven zoon, die ‘vol moed en trouw aan den Rijn op wacht staat?’
Ja, goed moederke, terecht kunt gij het zeggen: ‘gij vordert veel, mijn vaderland!’
Maar.... wie zou uw pakje aan uw jongen bezorgen, als er geen veldposten waren?....