[Nummer 25]
Het paleis der Tuileriën.
Het paleis der Tuileriën, tot het jaar 1564 onder den minder grootschen naam van hôtel der Tuileriën bekend, werd tengevolge van eene smartelijke gebeurtenis eene koninklijke residentie. Hendrik II, koning van Frankrijk, gaf in 1559 bij gelegenheid van het huwelijk zijner dochter en zuster een prachtig feest, waarop bijna de geheele fransche adel verscheen. Volgens oud gebruik hadden er gedurende vele dagen riddergevechten plaats. De koning had reeds vele lansen gebroken, toen hem nog de lust bekroop een strijd te wagen met den kapitein zijner lijfwacht. Gabriël de Montgommery. Eerst na lang weigeren gaf de kapitein toe; hij rekende zich de hooge eer niet waardig een lans met zijn koning te breken en had misschien ook een voorgevoel van het ongeluk, dat hij zou aanbrengen. Nauwelijks was de strijd begonnen, of Gabriëls lans brak tegen den helm des konings, en een splinter drong door eene opening in Hendriks oog. Hendrik viel bewusteloos neder, en elf dagen later stierf hij.
De bekende Katharina de Médicis wilde nu het paleis des Tournelles niet meer betreden, dat zij tot dan toe met haren koninklijken echtgenoot bewoond had, en de voorkeur aan een landelijk verblijf gevende, koos zij het hôtel der Tuileriën, dat buiten de muren van Parijs niet verre van het Louvre gelegen was, tot hare residentie. Maar het hôtel was eene al te nederige woning voor de weelderige italiaansche vorsten. Zij deed het dus afbreken en het paleis bouwen, dat nog thans onder de schoonste monumenten van Parijs genoemd wordt. Zij zelve ontwierp de plannen, tot zelfs in kleine bijzonderheden en liet die uitwerken door Philibert Delorme, een der beroemdste architecten van zijn tijd. In Mei van het jaar 1564 legde zij den eersten steen van hare schepping.
Toen men ruim twee jaren gearbeid had en reeds kon ontdekken wat het paleis worden zou, was Katharina's bijgeloovigheid oorzaak dat het werk gestaakt werd. Een sterrewichelaar had haar voorspeld, dat zij nabij Saint Germain sterven zou, en daar het nieuwe paleis in de parochie van dien naam gelegen was, verklaarde zij het paleis niet te zullen bewonen. Zij deed nu een ander bouwen in het midden der stad op de plaats der tegen woordige korenbeurs, welk paleis aanvankelijk den naam kreeg van paleis der koningin, later hôtel de Soissons.
HET PALEIS DER TUILERIËN.
Het half voltooide werk van Delorme bleef niet lang in zijne oorspronkelijke zuiverheid; Hendrik IV vond het paleis te eng en gaf daarom bevel het te vergrooten. Zijn architect Ducerceau bouwde nu het paviljoen van Flora en vereenigde het met het reeds voltooide gedeelte door middel van tusschengebouwen, evenwel in een geheel anderen stijl als