Generaal Uhrich.
De grijze krijgsman, wiens hardnekkige verdediging van Straatsburg een der belangrijkste incidenten van den oorlog uitmaakt, stond reeds lang in het fransche leger als een dapper en onverschrokken officier bekend.
Jean Jacques Louis Uhrich, in 1802 te Pfalzburg geboren, verliet op achttienjarigen leeftijd de militaire school van Saint Cyr en werd als luitenant bij het derde regement infanterie geplaatst. Tot kapitein in 1834 en tot kolonel van zijn oud regement in 1848 bevorderd, werd hij in 1859 brigade-generaal en ontving in den oorlog van de Krim den rang van divisie-generaal.
In den italiaanschen oorlog werd hij bij het vijfde armée-corps geattacheerd en verwierf in 1862 het Groot kruis van 't Legioen van eer, waarvan hij in 1857 tot kommandeur was benoemd.
Drie jaren geleden trok de oude krijgsman zich uit den militairen dienst in 't burgerlijk leven terug, doch bij het uitbreken van den oorlog met Duitschland verzocht en bekwam hij het opperbevel in de stad Straatsburg.
Zijne onverschrokkenheid en vastberadenheid bij gelegenheid van den panischen schrik, welke de fransche troepen op hunne vlucht bij Woerth overmeesterde, en zijne hardnekkige verdediging van Straatsburg hebben zijne energie en dapperheid zelfs door zijne vijanden doen bewonderen. Een zwitsersch correspondent, welke hem in de vreeselijkste oogenblikken van het bombardement bezocht, getuigt dat Uhrich te midden der bommen zoo koelbloedig en bedaard bleef alsof er niets gaande was. En toch was volgens de eigen woorden des generaals het vuur der belegeraars veel vreeselijker dan hij het ooit bij het bombardement van Sebastopol had bijgewoond.
De oudste zoon van generaal Uhrich diende als officier van den staf van Mac-Mahon en stierf ten gevolge der bekomen wonden in den slag bij Woerth. Zijne vrouw is van Freiburg; de zelfopoffering, waarmede zij gedurende een dag en nacht rusteloos naar het lijk van haren verslagen zoon zocht, getuigt dat ook zij een moed bezit haren echtgenoot waardig.
Auteursrechtvrij
