De Belgische Illustratie. Jaargang 3

[Nummer 4]

Het geheim.

Het is met de schoonheden en bevalligheid van schilderstukken en platen dikwijls op dezelfde wijze gesteld als met het schoone en bekoorlijke der muziek.

Teeken en schilderkunst hebben even als de toonkunst vaak eene eigenaardige beeldentaal, die zich moeielijk in woorden laat uitdrukken, ja die veelal zelfs door bespreking hare oorspronkelijke waarde verliest.

HET GEHEIM.

Het betooverende snarenspel van een beroemd virtuoos bijv. zal een kunstminnend toehoorder geheel in verrukking brengen; aan zich zelf overgelaten gevoelt en begrijpt hij volkomen de melodieuse accoorden en heeft als door eene openbaring der kunst de meest verschillende gewaarwordingen en zoetste genietingen.

Veronderstel dat een lastige buurman hem ter zijde treedt en bemerkt, dat hetgeen hij zoo even gehoord heeft, bijv. het kunstige spel op de G-snaar is, of pizzicato, stoccato enz. heet, dan wordt door zulke bemerkingen als het ware op eens het vuur der verrukking uitgedoofd en verdwenen is de poësie en het kunstgevoel.

Iets dergelijks heeft menigwerf plaats, wanneer men wil trachten uit te leggen, wat de beteekenis is eener plaat of gravure en waarin hare bevalligheid en haar schoon is gelegen.

Het lieve tafereeltje der bovenstaande gravure is heerlijk mooi. Waarom? De geheele schikking zoowel als de afzonderlijke deelen, de met eene bevallige onachtzaamheid verspreide meubels, het opengeslagen album, het op den achtergrond hangend portret, de uitdrukking en houding der ge-

[p. 26]

zellige vriendinnen, alles te zamen en afzonderlijk genomen draagt er het zijne toe bij.

't Is een geheim, dat de eene vriendin de andere in 't oor fluistert. De aandachtige en toch eenigszins onverschillige houding van deze verhoogt het raadselachtige der voorstelling.

Zou het een geheim wezen gelijk er meer zijn en waarmede iedereen bekend is? Waarom mag dat andere meisje het geheimzinnige nieuws niet weten?

En toch! zij stelt er zooveel belang in. Wat aan de scherpte van haar gehoor te kort schiet, schijnt haar geheel lichaam, haar oog en geest te trachten aan te vullen.

Zij vermoedt iets, zij gist, zij raadt. Haar beeld is wel het belangrijkste der groep, daar zij vooral den aandachtigen beschouwer der gravure eveneens wekt tot denken en raden. In 't wekken toch van gedachten en gewaarwordingen is het groote geheim der kunst gelegen.