De Belgische Illustratie. Jaargang 3

De droom.

‘Was 't liedje dat ik zong, niet aardig?

Danste ik niet goed er bij?

Weg schooister!’ scholden mij de menschen.

Waarom zoo boos op mij?

De hond kreeg brood en vleesch tot eten

Daar aan die rijke poort,

Ik vroeg een bete, zong en danste er,

Men lachte en joeg mij voort.

Wanneer ik niets te huis kan brengen

Dan gromt mijn vader zeer,

Dan slaat hij mij zoo hard. En moeder?....

Ach! 'k heb geen moeder meer.’

Het meisje kan van smart niet schreien,

En uitgeput en moê

Zinkt ze op den killen grond ter neder

En sluit haar oogjes toe.

Een zoete droom bevangt haar zinnen:

Zij ziet een englenrij,

Zij hoort haar lied door hen gezongen

In hemel-melody.

Verheugd heft zij den blik ten hemel,

Zij ziet haar moeder weêr...

Op de aarde scheen een arme minder

Daar ginds een engel meer.

T.T.