De triomf van Pius IX.
Wij zijn onzen lezers eene beschrijving verschuldigd van de premieplaat behoorende bij dezen jaargang der Illustratie, ter verduidelijking van hetgeen zij voorstelt. Wij laten die hier volgen zoo als zij door het dagblad de Tijd is gegeven, nadat het kunstwerk van den heer Brouwers onder de oogen der redactie was gekomen.
Onze lezers zullen zelven de waarde der houtsnede van den beroemden Pannemaker kunnen beoordeelen.
‘Het is eene voorstelling van den vreeselijken strijd, doch tevens van de roemrijke overwinning, door Pius IX en zijne kinderen, de Katholieken der gansche wereld, gevoerd tegen en behaald op de booze aanslagen der goddeloozen in onzen tijd. Pius, als aanvoerder, is omringd door de bisschoppen aller natiën, die voortdurend zulk eene schitterende getuigenis afleggen van de eenheid der Kerk en zich telkens op de roepstem des H. Vaders rondom hem scharen, één met hem in geloof, één met hem in ijver voor alles wat de belangen van Christus' Kerk betreft. Onder hen merkt men op de kardinalen Antonelli en Barnabo, alsook Mgr. de Merode; kardinaal Barnabo, als de held der propaganda, aan het hoofd eener rij van bisschoppen, die op dit oogenblik de zetels vervullen, door Pius IX in de verschillende oorden der wereld opgericht of hersteld, de doorluchtige aartsbisschoppen Dechamps, Manning, Cullen, Mouly en Spalding. Onder de overige bisschoppen uit alle landen herkent men aanstonds de kardinalen de Bonnechose, Donnet, de Bonald, von Rauscher enz., allen moedige strijders in het strijdperk des geloofs. Meer op den voorgrond ziet men eenige der voornaamste penvoerders tegen de goddelooze geschriften en dagbladen van onzen tijd; o.a. Mgr. Dupanloup, Mgr. von Ketteler, Louis Veuillot enz. Zij zijn de verdedigers der Kerk op letterkundig gebied. Aan de andere zijde vindt men de Zouaven, die moedige jongelingen, uit alle oorden der wereld ter verdediging der Kerk naar Rome gesneld. Op den voorgrond staat een moedige Zouaaf, die, zijn geweer zwaaiend, het pauselijk vaandel opgeheven houdt boven eene woeste menigte, die de rots wil beklimmen, waarop de Kerk gebouwd is. De duivelsche hartstochten, wellust, laster en hebzucht, vuren met Mazzini, die, gewapend met een dolk, zich op de slechte pers steunt, de goddelooze menigte aan, welke echter met den aanvoerder Garibaldi wordt teruggeworpen.
‘In het verschiet juichen de Romeinen de Zouaven toe en houden het vaandel met het opschrift Evviva il papa Re. Aan de andere zijde snelt eene groote menigte uit alle oorden naar Rome. Vóór deze groep zijn zij voorgesteld, die naar hun vermogen den Paus-Koning steunen door geldelijke offers, van den schamelen daglooner af, die bij zijnen penning het gebed voegt. In het midden, geheel op den voorgrond, onder het planum van Rome, ziet men de catacomben, als het zinnebeeld van de voortdurende vervolging en zegepraal der Kerk. Eene figuur, Polen voorstellende, ligt gekneld in hare boeien, hare handen, waarin zij het kruis geklemd houdt, opheffende tot den H. Vader, die zoo innig deelt in het lot zijner verdrukte kinderen. Op den achtergrond verrijst de St. Pieter majestueus tot in de wolken, daarnaast het Vaticaan en rechts de Engelenburgt. De gedenkzuil der Onbevlekte Ontvangenis heft het beeld der H. Maagd hoog in de lucht. Eindelijk verschijnt boven dit alles Christus met uitgebreide armen, zijne bruid, de H. Kerk, beschermende, die Hij door zijn lijden heeft gegrondvest en die, steeds lijdende, zal overwinnen. Naast Christus ziet men de voorbiddende H. Maagd, de HH. Apostelen Petrus en Paulus en anderen.’