De Belgische Illustratie. Jaargang 2

Moederklacht.

Zal ik u nimmer meer aanschouwen,

U nooit meer weêrzien op deze aard?

Hoe lang nog zal 'k naar u verzuchten,

Mijn dierbre zoon, mij alles waard?

Heeft reeds uw stervensuur geslagen,

U neêrgestrekt op 't veld van eer?

Of hijgt ge naar uw oud'renwoning,

Vliegt gij mij dra in de armen weêr?

Ginds ver aan de overzij der bergen

Verzelt u 't minnend moederhart;

'k Strijd aan uw zij in Rome's velden,

Waar 'k met u dood en vijand tart.

En brengt gij daar uw moed ten offer

Aan God in waren Christenzin;

'k Pleng aan uw zij op 't eigen altaar

Het offer van mijn moedermin.

Ach, of bij 't heerlijk maanlichtstralen

Uw hart die liefde indachtig zij;

Of zoudt gij mij vergeten kunnen?

Onmooglijk. - Nooit vergeet gij mij!

O Stroom, die aan mijn voeten kabbelt,

Ontvang mijn heilgroet voor mijn kind,

Zeg hem, dat ver van hem verwijderd

Een moederhart hem vurig mint.

A.P.