De Belgische Illustratie. Jaargang 2

[p. 208]

Allerlei.

Bank van leening.

Vader, wat is toch eene bank van leening? - ‘Dat is eene plaats, jongen, waar iemand zijn horologie brengt om een jas te koopen, zijn jas om eene broek te koopen, zijne broek om een paar schoenen te hebben, zijne schoenen om brood te krijgen, en als dat op is somtijds van honger te sterven.’

Een pruikenmaker

te Parijs kondigde onlangs aan dat hij onzichtbare pruiken maakt en noodigde tevens zijne begunstigers uit die bij hem te komen in oogenschouw nemen.

Eene oude, zeer geestige courantier

was vóór de nieuwe wet op de gijzeling in Frankrijk gemeenlijk de genoodigde van een rijken parijschen bankier; van gast werd hij evenwel langzamerhand schuldenaar. De vervaldag van den wissel, dien de bankier op hem had getrokken, was aangebroken en de courantier kon niet betalen. De bankier sprak er niet betalen. De bankier spraker niet verder over, maar zag toch met leede oogen dat zijn vroegere gast niet meer aan zijne tafel verscheen. Eenige dagen later werd de schuldenaar gearresteerd en niet naar de gevangenis, maar naar het huis van zijn schuldeischer gebracht, juist op den tijd dien deze voor zijnen maaltijd bestemd had. ‘Mijnheer,’ zegde de bankier toen hij zijn gevangene zag, ‘let hier wel op: zoo dikwijls gij zonder wettige reden mijne tafel vermijd laat ik u gevangen nemen.’ - ‘Dan doet gij niet meer dan uw plicht,’ antwoordde de andere, ‘want gij weet wel dat de schuldeischer gehouden is voor de voeding te zorgen van den schuldenaar, dien hij in gijzeling laat nemen.’

Op eene advertentie,

waarin eene aanvraag naar eene gemeubeleerde kamer was gedaan, werd onlangs aangeboden: ‘eene net gemeubeleerde kamer met canapé voor een heer van achttien voet lang en dertien voet breed.

Scheikundige mededeelingen. - Zuurstof.
(Vervolg.)

Niemand is er, die niet ondervonden heeft, dat men zich bij een heerlijken lentemorgen of 's winters bij een heldere lucht als het gevroren heeft, gewoonlijk meer opgewerkt en vroolijker gestemd gevoelt, dan wanner het regenachtig is. Deze weldaad, voor zoo verre het physieke oorzaken geldt, moet men voor een gedeelte aan de zuurstof toeschrijven. Daar namelijk die stof bij helder, frisch weer overvloediger in de lucht aanwezig is, ademen wij er ook meer tegelijk van in, en zoo wordt het leven in ons sterker bekrachtigd, terwijl de meer prikkelende lucht tevens eene heilzame opwekking aan de zenuwen geeft. Daarentegen, als het regent, of de lucht betrokken en mistig is, dan vermindert de beterkkelijke hoeveelheid zuurstof en bijgevlog wordt er ook minder ingeademd; bovendien verslappen de zenuwen door de vochtigheid. Om dezelfde reden verliezen honden en katten. als er regenachtig weer op handen is, hunne eigenaardige levendigheid: schapen verlaten hun voeder en gaan lui liggen. Over het algemeen ondervinden de dieren alsdan onrust en oongemak; van daar in die omstandigheden het gehinnik der paarden, het geloei der ossen, het geblaat van schapen en geiten, het gebalk der ezels, het gekras der raven, het gekwak der kikkers, het geklaag der spechten, het gekrijsch der pauwen, het gesnap der papegaaien, vooral echter voorspellen ganzen en eenden door hunne onrustige en geraasmakende gebaren vochtig weer en regen.

Roest en roestvlekken.

De werking der zuurstof op de metalen of het oxydeeren is van de veelzijdigste toepassing. Zoo is roest een ijzeroxyde, daargesteld door de zuurstof van vochtige lucht, die zich verbonden heeft met de oppervlakte van het ijzer. Gepolijst ijzer in de lucht, van gewone temperatuur roest niet, want zonder vocht kan de affiniteit of verwantschap tot de zuurstof niet in werking komen. Kachels, fornuizen, badstoven enz. roesten in een onbewoond vertrek, omdat de altijd eenigszins vochtige kamerlucht het ijzer oxydeert. Door de onmiddellijke aanraking van lucht en ijzer weg te nemen belet men het roesten, en dit is de reden waarom men ijzer verft. Het blauw gemaakt staal roest eerder dan het witgepolijste, want daar de blauwe tint is voortgebracht door eene gedeeltelijke oxydatie van het ijzer, zoo is de werking die den roest vormt, reeds begonnen.

Roestvlekken op linnen kan men zonder nadeel voor het goed, binnen weinige oogenblikken verwijderen, door eene zwakke oplossing van chloortin, dat zeer begeerig is naar zuurstof, het ijzeroxyde aantast, de zuurstof er van afscheidt en zoo de vlek geheel oplost. Zuringzout is ook een goed middel en wellicht verkieslijker, wijl het niet zoo vergiftig is.