De Belgische Illustratie. Jaargang 1

Allerlei.

Van den wal in de sloot,

Eene bejaarde dame. die, door tusschenkomst van een bloedverwant in het bezit was gekomen van een vat echt bock-bier, uit een der voornaamste brouwerijen, vroeg aan een harer vrienden, of hij niet een middel wist uit te denken, waardoor zij verzekerd kon zijn dat hare dienstboden het vat onaangeroerd lieten.

De vriend zette een bedenkelijk gezicht en zeide eindelijk: ‘Ik geloof dat gij het beste zult doen, met er een vat echte Bourgogne naast te leggen, mevrouw!’

Hout-nabootsing-werktuig.

In den laatsten tijd is het gebruik dezer werktuigen zeer toegenomen. Het nabootsen van hout met olieverf en penseel vordert eene zeer geoefende hand en een vervelenden, tijdroovenden arbeid. Het hier afgebeelde werktuig kan den handenarbeid vervangen en men heeft bij het gebruik daarvan het voordeel, dat het werk veel vlugger en gelijkmatiger van de hand gaat, en dat een ongeoefende met dat werktuig arbeiden kan. Het werktuig bestaat uit een met lucht gevulden cylinder van gevulkaniseerd caoutchouc; om de geboogde oppervlakte van den cylinder licht een elastieken gordel, waarin het model van het hout, volgens natuur, is ingedrukt; tot elk werktuig behooren verscheidene zulke gordels, waarvan elk een andere houtsoort nabootst; bovendien staat met den cylinder een voedings-toestel in verbinding dat de noodige olieverf aanvoert; ook laat zich de cylinder zoo bewegen dat men verscheidene breede velden daarmede beschilderen kan. Dewijl de cylinder, tengevolge van de ingeperste lucht buitengewoon veêrkrachtig is, kan men daarmede ook hol- en bolvlakkige voorwerpen verven, ja zelfs in vele gevallen het dure en moeilijke opleggen van het hout (fourneeren) met deze machine verrichten.

Nieuwentijt en de godloochenaar.

Barend Nieuwentijt (geb. 1654, gest. 1748), geneesheer en schrijver van een paar flinke werken tegen de godloochenende schijngeleerden zijner dagen, ontving op zekeren dag in zijne woning te Purmerende een bezoek van een jong geleerde, die ook het bestaan van God in twijfel trok. Toen de jongeling binnentrad, was de geleerde doctor juist bezig met het beoefenen der aardrijkskunde en bediende zich daar bij van eene aardglobe, die voor dien tijd voortreffelijk mocht heeten. Dit kunststuk trok dermate de aandacht van 's doctors bezoeker, dat hij terstond vraagde: ‘wie is de maker van die globe?’ ‘Die globe,’ antwoordde Nieuwentijt, ‘heeft niemand tot maker; zij is uit zich zelve voortgekomen.’ ‘Bah,’ gaf de vrager ten antwoord, ‘dat geloof ik niet; gij spot met mij.’ ‘Wel,’ hervatte nu de doctor met waardigheid, ‘gij, die aanneemt dat het groote, het eenige kunststuk, de geheele schepping uit een niet ontstond, gij weigert te gelooven, dat de afbeelding van een oneindig klein deel van dat heelal zich zelve schiep!’

De jonge godloochenaar was beschaamd, en, voegt het verhaal er bij, voor altijd genezen van zijne even onzinnige als afschuwelijke dwaling.

Een ezel op zijne plaats gezet.

Dezer dagen bevonden zich drie heeren op den spoortrein, die zich zooveel mogelijk beijverden, om hun gezelschap onaangenaam te maken voor een priester die tegenover hen zat. De een gaf op spottenden toon te kennen dat een geestelijke tegenwoordig als een valsche boon in de maatschappelijke koffie kon worden beschouwd, de tweede noemde Garibaldi een groot man, omdat hij aan de priester-regeering een einde wilde maken, en de derde betoogde lang en breed dat de priesters dommeriken en ezels waren, die geen begrip hadden van de meest gewichtige wetenschappelijke vraagstukken van onzen tijd.

‘Gij zoudt er dus waarschijnlijk niet toe kunnen besluiten om een zoon tot den geestelijken stand te doen overgaan, tenzij hij bewees een groote ezel te zijn?’ vroeg de priester aan laatstbedoelde.

‘Juist, mijnheer,’ antwoordde deze, met een valschen grimlach, ‘in zoodanig geval zou ik er wellicht toe besluiten.’

‘Het komt mij voor dat uw vader van een geheel tegenovergesteld gevoelen is geweest, mijnheer,’ hernam de priester, ‘want hij zou u anders stellig voor den geestelijken stand bestemd hebben.’

Het wegnemen van vetvlakken uit wollen en linnen stoffen

wordt gewoonlijk met terpentijn, Benzoïn, of petroleum-ether gedaan. Deze stoffen ontwikkelen echter een min of meer onaangenamen reuk. Vet- en zweetvlakken laten zich het gemakkelijkst verdrijven door een mengsel van een deel geest van salmiak met 3 deelen absolute alkohol en 3 deelen zwavel-ether.

Reuzen-teleskoop.

Door den mechanicus Grubb te Dublin is een verrekijker vervaardigd, die tot de grootste der tot nu toe bestaande behoort, en bestemd is voor Melbourne in Australië, om den zuidelijken hemel daarmede waar te nemen. De afmetingen van dit met groote zorgvuldigheid bewerkte instrument zijn zeer kolossaal. De buis heeft 117 ned. duim in doorsnede. Het gewigt van het geheele instrument bedraagt 10.000 ned. pond. Niettegenstaande de groote moeilijkheden, om de voor dit instrument benoodigde glazen te vervaardigen, werd toch het eerste glas vernietigd, omdat daarin twee kleine vlekjes waren. Het tweede door Grubb vervaardigde glas is geheel zonder gebreken en maakt het instrument tot een meesterstuk van kunst.

Pruisische discipline.

Als een bewijs hoe voortreffelijk in Pruisen het brandwezen ingericht is, wordt uit Berlijn het volgende medegedeeld: Onlangs bevonden zich een aantal bruidsparen in eene protestantsche kerk om in het huwelijk verbonden te worden. De predikant had zich eenigen tijd onledig gehouden met hen op de plichten van den huwelijken staat te wijzen. Toen echter het oogenblik aanbrak dat het veelbeteekenend ‘ja’ zou worden uitgesproken, verlieten al de bruidegoms en ook de meeste getuigen, zoo snel hunne voeten hen konden dragen, de kerk uit. De bruiden verkeerden in de grootste vertwijfeling en sommigen kregen hevige zenuwtoevallen. De zaak helderde zich echter spoedig op, de bruidegoms behoorden allen tot het brandwezen, zij hadden zich zelfs den tijd niet durven vergunnen om hunne bruiden te waarschuwen. toen zij de brandklok hoorden luiden.

Parlements-verordening op de werkplaatsen

in Engeland. Deze is met 1^e Januarij 1868 in werking getreden. Zij geldt alleen voor fabrieken, die 50 of meer personen aan het werk hebben. Onder de bepalingen komen ook deze voor: geen kind mag onder den leeftijd van acht jaren worden aangenomen. Kinderen mogen slechts 6½ uur per dag werken en niet vroeger dan 6 uur 's morgens noch later dan 8 uur 's avonds. Meisjes en vrouwen mogen niet langer dan 12 uur aan 't werk zijn, niet vroeger dan 5 uur 's morgens en niet langer dan 9 uur 's avonds. Onder die 12 uur zijn l½ uur schofttijd. Zaturdags middags ten twee uur zijn kinderen, vrouwen en meisjes vrij tot Maandag morgen. Wanneer de ouders hunne kinderen niet naar school zenden, vervallen zij in eene boete van 20 shillings.