De Montmartre te Parijs.
Onder de steden, die door aanhechting van dorpen en gehuchten, eene ontzettende uitbreiding hebben verworven, neemt Parijs eene eerste plaats in. Sinds twee eeuwen heeft die stad naar alle kanten hare grenzen uitgelegd, en vooral in de laatste vijftig jaren heeft zij eene uitbreiding van grondgebied en eene daarmede gepaard gaande vermeerdering van bevolking verkregen, die haar tot de tweede stad van Europa heeft gemaakt. Van de aangehechte vlekken en gehuchten stippen wij alleen aan de dorpen Chaillot, Passy, Montmartre en Belleville als de voornaamste en als die, welke een paar eeuwen geleden op een zeer grooten afstand van Parijs lagen.
Van de ligging van Montmartre ten opzichte van het toenmalige Parijs kunnen onze lezers zich op nevenstaande gravure eenig denkbeeld vormen. Thans is het eene wijk van Parijs, waarvan het met Clignancourt het 18e arrondissement vormt en waar de reeds zoo groote levendigheid der wereldstad door de aanwezigheid van een schouwburg nog vermeerderd wordt; weleer bestond het slechts uit een groep huizen, waarvan eene oude abdij de voornaamste schoonheid uitmaakte. De molen op den voorgrond onzer gravure stond aan het uiterste punt van het dorp op een heuvel; van daar zag men in de verte Parijs, door dikke muren ingesloten.
Montmartre met Clignancourt liggen aan den voet, op de helling en op den top van een heuvel, welke zich 104 meters boven den waterspiegel van de Seine verheft.
Men heeft er prachtige gezichtspunten op Parijs. Vooral van het terras, waar zich le moulin du Point-de-Vue bevindt. De kerk van St. Pieter in die wijk is eene der oudste van Parijs; twee zwart marmeren kolommen in het schip zijn afkomstig uit de oorspronkelijke kerk en wellicht zelfs uit den tempel van Mars, die ten tijde der Romeinen op den heuvel stond.
Auteursrechtvrij