Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 5

[p. 130]

In het Album van eene jeugdige Vriendin.

‘Reeds vergrijsd zijn mij de slapen,

Glad en kaal is reeds mijn schedel,

Ver is mijne jeugd vervlogen,

Heel verouderd zijn mjn tanden;

En om 't levenszoet te smaken

Laat de tijd mij weinig over.

Daarom treur ik onophoudlijk,

Huivrig voor 't verblijf der schimmen.’

J.H. Hoeufft, vert. van Anakreon.

'k Laat Anakreon zoo praten:
Ook voor mij is wel de Amandel
Reeds bedekt met grijzen bloesem;
En mijn Uurglas haast verloopen;
En de Roos der vreugd - ontbladerd -
Met een' nevel overtogen;

[p. 131]

 

En de rustelooze Vlinder

 

Reeds gereed, zijn vlies te ontvlugten!

 

Maar zoo lang ik kan genieten,

 

Liefde en Vriendschap kan gevoelen,

 

En bij geurge mirteloover,

 

Al 't genootne blij herdenken,

 

En mijn vrienden en vriendinnen,

 

Bij mijn zwakheên en gebreken,

 

Nog mijn grijsheid niet versmaden,

 

Maar mij 't lieve Bloempje gunnen,

 

Dat beveiligt voor Vergeten!...

 

Waarom zou ik dan reeds treuren? -

 

Help mij dus, beminlijk meisje!

 

Zoo lang nog mijn lampje flikkert

 

Ook dat zoet gevoel behouden!

 

 

 

J. VAN WALRÉ.

haarlem, 1827.