Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 5

[p. 53]

Toast,
Op eenen Feestmaaltijd, toegebragt aan de Haagsche Afdeeling der Hollandsche Maatschappij van Fraaije Kunsten en Wetenschappen.

Ja, 't Hollandsch Kunstgezin blinkt steeds door Eendragt uit
't Kent onder zich geen rang van oude of nieuwe telgen;
't Bespeelt in harmonij de Vaderlandsche luit,
En blijft den toeknik waard van Batten en van Belgen;
't Verspreidt in Hollands Tuin zijn wijsheidlievend kroost,
En schoon 't aan Rijn of IJ, of aan de Maas moog wonen,
't Is ééne Zustrentrits, die, vrij en onverpoosd,
Door echten Hemelval, haar Godenstand blijft toonen.

[p. 54]

 

Eens nam ze, ô Haagsche Nimf, ook u als Zuster op,

 

U, die, waar 't kunstmin gold, nooit heilgen ijver spaarde;

 

Sinds rees van heel 't Gezin de glorie tot den top,

 

Daar 't lieflijk, meer dan ooit, de gouden Lier besnaarde.

 

Ja, schoone Zangeres! gij zijt de Roos gelijk,

 

Die, midden in een' gaard, volheerlijk staat te pronken;

 

Wat zijn uw geuren zoet! wat zijn uw kleuren rijk!

 

Gij doet voor 't Ware en Schoone ons hart in liefde ontvonken.

 

Bloei tierig, frissche Roos! drink 's Hemels malschen dauw

 

In zoo veel paarlen op, als aan uw blaadjes hangen;

 

Geen hitte schroeije uw struik; neen, in der eiken schaâuw

 

Blijv' Zephir de amber lucht uit uwe knopjes vangen.

 

Volhard, roemwaardig deel van Hollands Kunstgezin,

 

De Hofstad door uw Zang in luister te verheffen;

 

Blijf met uw Zustren één in heilge Zustrenmin,

 

En poog te zaam met haar hetzelfde wit te treffen;

 

Dat wit is rein, is hoog, is edel, godlijk doel,

 

Is vormen voor het Schoon, is vordren in 't volmaken,

 

Is loutren van den Smaak, verhoogen van 't Gevoel

 

En zege der Natuur op al wie haar verzaken.

 

Werk tot dit heerlijk doel, geliefde Zuster, meê;

 

Gij, zalig in den glans van uw' geliefden Koning;

[p. 55]

 

Beschaâuwe uw tempelkoor de Olijfboom van den Vreê,

 

En zeegne Nassaus blik uw Vorstelijke woning!

 

Ja, leef, ô Zuster! leef! verbreed uw Kunstgebied,

 

Oogst laauwren zonder tal, bouw Neêrlands eedle Tale;

 

Vergast ons op den Zang, die uit uwe ader vliet,

 

En dat ook thans uw lonk dit Heilig Koor bestrale!

 

 

 

R H. VAN SOMEREN.

rotterdam.