Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 4

[p. 199]

De drie Starren.

Jongling, op de levensbaan,

Langs de oneffen wegen,

Blinkt een Starrentrits ons aan,

Lacht ons vriendlijk tegen;

Zie, haar zachte flikkergloor
Tintelt mist en wolken door.

Jongling, in den nacht van ramp,

Straal' 't Geloof ter kimmen,

Wel hem, dien die Hemellamp

Onverflaauwd blijft glimmen.

Dien geloovig opwaarts ziet,
Kwijnt de star der Hope niet.

[p. 200]

 

Zie, daar rijst zij blij ten trans,

 

En smelt zacht haar' luister

 

Met den zusterlijken glans,

 

Vonklend in het duister,

 

Dat op 't pad des stervlings rust,

 

Dien de Hoop in sluimer kust.

 

 

 

Jongling, hef 't verrukt gezigt

 

Naar de azuren bogen:

 

Liefdes eeuwig starrelicht

 

Glanst wat leeft in de oogen;

 

Liefde galmt, van mond tot mond,

 

Zee en aarde en hemel rond.

 

 

 

God is Liefde zonder grens,

 

Liefde zelfs in smarte;

 

Enkel Vader voor den mensch,

 

Troost voor 't zwoegend harte;

 

Jongling, laat op 's levens baan

 

Nooit die Star aw oog ontgaan!

 

 

[p. 201]

 

Blijf dees reine Starrentrits,

 

Langs de oneffen wegen,

 

's Menschen trouwe levensgids

 

En het hart ten zegen:

 

Eens, als de eeuwge Morgen lacht,

 

Smelt haar glans in zonnepracht.

breda.

J.J.F. WAP.