Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 2

Genade door Tusschenkomst.

Eens gaf een plompe boer zijn' ouden ezel slagen,
Die, bukkend onder 't wigt, zijn' last niet meer kon dragen,

En neêrzeeg op den grond. - Een deftig hoveling,

Die, met de borst omhoog, het eigen voetpad ging,

Berispt (en ook met regt) den boer, die nu met eenen
Zijn langoor bij 't verwijt genade wil verleenen;

Hij buigt voor d'ezel neêr, en spreekt tot's hov'lings lof:

‘Jij heb, zoo als ik merk, jou vrinden aan het hof.’

Gent.

*