Het Belfort. Jaargang 12

[p. 206]

Wintergezicht.

Wat staat ge daar te droomen,

Uwe armen uitgerekt,

O! reuzige eikenboomen,

Als beedlaars ongedekt,

De moedernaakte kronen

Van blad en bloem beroofd,

Onterfde koningszonen,

Geen helmen op uw hoofd?

Wat staat ge daar te droomen,

Al hadt gij taal noch tong,

O treurende eikenboomen,

Waarin de Lente zong?

Waarin de ontroerde kelen

Van vogels honderdvoud

Hun liedren kwamen kwelen,

Met de echo's van het woud?

De vale nevels dauwen

Een baarkleed om uw kop,

En wentlen in hun vouwen

Uw kaalverstorven top;

Waar vinkennesten hingen,

Daar zit met naar gekras,

De zwarte raaf te zingen,

Alsof 't uw lijkzang was.

Door grijze winterluchten

Daar joelen stormen om,

De sneeuwlawienen zuchten,

En gij blijft roerloos stom....

Zoo ligt in de enge groeve

Het kille lijk versteend

En zwijgt,... wen buiten droeve

De droeve beeklok weent.

Er knielde op barre rotsen

Een sombre monik neer,

En hoorde in 't barenklotsen

De stemme van den Heer.

[p. 207]

 

Zoo staat gij, eikenboomen,

 

Geplant als eerewacht,

 

Te luistren en te droomen,

 

Bij grijzen winternacht.

 

 

 

En als de winden komen

 

En door de nevellucht,

 

Langs hol uw takken stroomen,

 

Met heimlijk stemgezucht,

 

Dan legt gij in uw zielen

 

Die wondre klanken neer,

 

Die uit den hemel vielen

 

Als woorden van den Heer!

 

 

 

Maar als, met bloem en kruiden,

 

De lente ontwaken zal,

 

En 't Noorden zingt en 't Zuiden

 

Met boeiend toongeschal,

 

Dan zal uw kruin ook zingen

 

En spreken 't Godenwoord

 

Van wondre hemeldingen,

 

Des winters afgehoord.

 

 

 

Dan zal de dichter komen

 

En luistren, luistren lang....

 

En knielen, bidden, droomen,

 

Bij 't toovren van uw zang:

 

Begreep hij van die zangen

 

Een enklen toon maar. één,

 

Hij stierf van zielsverlangen,

 

En vloog ten hemel heen!

 

 

 

Wat staat ge daar te droomen,

 

Uwe armen uitgerekt,

 

O, reuzige eikenboomen,

 

Als beedlaars ongedekt,

 

De moedernaakte kronen

 

Van blad en bloem beroofd,

 

Onterfde koningszonen,

 

Geen helmen op uw hoofd?

 

 

 

Lod. Mercelis.

 

 

 

Brussel, 25 januari, '97.