Varia.
Van het präverbium du, waarschijnlijk verwant met het Oudsaks. to, het Oudhoogd. zuo, Nederl. te, getuigt B. Delbruck in zijne Syntax der Indogermaansche spraken: ‘Ursprünglich mag es eine deiktische Partikel gewesen sein.’
Wij gelooven het zooveel te gemakkelijker daar dit voorzetsel bij de Gotische onbepaalde wijze zoo wonderwel het Grieksche lidwoord vervangt.
De verdienstelijke geschiedschrijvers de Potter en Brouckaert zeggen dat de dorpsname Dacknam een raadselachtige naam is.
Hij is nochtans zoo moeilijk om ontleden niet. Wij ontstukken hem als volgt: Dackn-am en erkennen in 't eerste lid, luidens de hedendaagsche en ook luidens de oude gedaante van 1156 Dackenham, een zwakken genitivus en in het tweede lid den gekenden uitgang ham veler angelsaksische plaatsnamen.
Dacken is de bezitsvorm van den oudgermaanschen mansvoornaam Dacco of Tacco, die op zijn eigen bestond en ook als naamstam van vele voornamen 't zij als ingaande, 't zij als uitgaande lid deel miek.
't Is tot nu toe nog raadselachtig wat de naamstam Dag te bedieden heeft.
Men beweert dat ham verwant is met heim, hem, woonstede, maar het is onmogelijk het afleidkundig verband aan te wijzen.
Het woord ham beteekent eenen hoek langs eenen stroom, eenen hoek met gras en wilgen begroeid, van daar eene erve en ook eene erve met woningen bebouwd, eene woonplaats,
Hamnamen zijn menigvuldig in Engeland en ook hier en daar in Nederland verneembaar.
Willems erkende in Dacknam de woonplaats van het dak en van den nevel en kanonik De Smet het huis van Idacus.
G. Bernaerts. - Annales de l'Académie d'Archéologie de Belgique, 3e série, tome X, bl. 145. - stelt Dacken heel nauwkeurig in verband met Dacco maar gaat niet verder.
Dacknam beteekent dus heel eenvoudig de woonplaats van Dacco en is nagenoeg dezelfde naam als Dackenheim bij Worms.
J. Cl.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd