Het Belfort. Jaargang 9

[p. 299]

Een psalm des levens.

Weg van mij die treurig mompelt:

‘'t Leven is een droom, die liegt!

Leeft de ziel, in slaap gedompeld?

't Is vaak schijn die ons bedriegt!’

't Leven ís, ja ernst is 't leven,

't Eindigt niet op 't doodenhof!

Voor de ziel staat niet geschreven:

‘Stof ge waart, vergâ in stof!’

Ons bestemming en ons zorgen

Ligt in smart noch vreugdbejag,

Maar in 't pogen dat ons morgen

Verder vind' dan deze dag.

Kunst hoeft tijd, tijd ras vervlogen.

Staâg, al schrikke niets het af,

Doffe trom met krep omtogen,

Slaat ons hart den marsch naar 't graf.

Op den bivouak van 't leven,

Op der wereld oorlogsveld,

Wees als vee niet voortgedreven,

Toon u in den strijd een held!

Wensch geen ruste hierbeneden,

Laat de dooden aan hun lot.

Werk - werk in het levend heden,

Help u zelf en hoop op God!

Zie der helden deugden gloren!

Leer hoe men ten hemel gâ.

Laat als zij ook diepe sporen

Op het zand der tijden na,

Sporen, die op 's levens baren

Wis een zwerveling bespeurt!

Dapper zal hij verder varen,

Want zijn moed is opgebeurd.

Recht gestaan en vlug verzonnen!

't Hart tot elke kans bereid!

Dít geeindigd, dát begonnen

En verduldig 't loon verbeid!

Turnhout.

O. Loosen, S.J.

Naar Longfellow: A psalm of life.