toegedragen hebben; want de tuinman had reden om het gras nog zoo laat te maaien en de non is gekomen, al heeft de dienstmaagd haar ook niet gezien, en haar voetstappen konden dus gehoord zijn.’
De zeven Princessen, dat is een ander werk van den dichter.
Iedereen heeft er over hooren spreken: de gazetten hebben er immers over geschreven.
Als 't in de gazetten komt, zijn er toch altijd eenigen die 't bemerken in België. Als de gazetten zwijgen zal er niet veel over gezegd worden in onze... beschaafde en ontwikkelde wereld.
Het tooneel waarop dit nieuw drama speelt?
't Is somber.
't Is eene beeltenis die diep in 't gemoed geprent blijft, als men ze eens gezien heeft.
Eene groote marmeren zaal, met lauriers, lavendels, leliën en porceleinen vaatwerk. Een steiger met zeven trappen van wit marmer, loopt in 't midden der zaal van den eenen kant naar den anderen en zeven princessen in wit gewaad, met naakte armen liggen op die trappen te slapen, uitgestrekt op kussens van bleeke zijde. Eene zilveren lamp verlicht hunnen slaap. Op den achtergrond der zaal, eene deur met dikke grendels. Rechts en links de deur, groote vensters wier ruiten tot aan den vloer komen. Achter die vensters, een voordam. De zon gaat ondergaan en men ziet door de vensters een zwart en moerassig landschap met vijvers, eiken en pijnboomen. Recht over een der vensters, tusschen overgroote wilgen, ziet men eene vaart met somber en roerloos water, waarop er in de verte een groot oorlogschip komt aangevaren.
Welk is nu de gang der fantasie, uit de wereld der legenden gegrepen?
Een oude koning - de koning -, eene oude ko-