geniet de vrijheid door uwe Fransche broeders zoo broederlijk aan de wereld geschonken!
- ‘Neen - waarschuwt de wijze volksvriend - geloof die politieke huichelaars niet, zij willen uwe verbastering en dood! blijf trouw aan uw verleden, vlaamsch van aard en zeden!
Wat zal het volk - dat groot kind - nu doen? terugwijken!... of nog een enkelen stap voortgaan en in den afgrond tuimelen!... That is the question!
Een dichter als schrijver stout als een leeuw, is vaak als mensch een haas!
Lange eeuwen voor den goeden ouden tijd onzer voorouders leefde Simson: een reus wiens bovennatuurlijke macht in zijne lange lokken hing.
Op zekeren dag ontmoette hij eenen leeuw dien hij den muil tot aan de achterbillen opensplitste.
Hij schonk het prachtig leeuwenvel aan zijne teerbeminde Delila: eene philistijnsche vrouw die hem verradend, zijne haren afsneed, en hem - machteloos - aan zijne vijanden overleverde.
Heden dragen de dichters ook lange haren; en ik dweep zoo vaak met hunne krachtige strijdliederen - leeuwenzangen Doch als ik weeke maneliederen lees, zucht ik: ‘Wellicht heeft 't looze liefje den dichter zijn nekhaar afgeknipt!’
Kies, sprak ik tot mijn kind, en toonde hem een splinternieuwen cent en een oud versleten goudstukje...
- ‘O! riep de kleine vlaskop, hier staat een leeuw op geslegen,’ en hij koos, zonder aarzelen, het blinkend koperstuk.
Zoo handelen ook, - als groote kinderen - de Vlamingen die hunne taal en eigen aard verachtend, eene vreemde taal spreken en vreemde zeden naapen.
Zoo ook, de kunstenaars die altijd schetsen, nooit afwerken en volmaken, maar zich tevreden stellen met vergankelijken lof en wierookwalm hun toegezwaaid door politieke broodvrienden, die kunst en politiek willen samenparen, en zoo vuur met water uitdooven.
Gendbrugge.
Max Storme.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd