Het Belfort. Jaargang 5

[p. 303]

Eerste communie.

HOE lieflijk toch is 't kleine kind

Aan ouders braaf door God geschonken.

Hoe vurig toch het u bemint:

Zijn oog ontspringen liefdevonken

Die zacht doen trillen 's vaders ziel

En 's moeders hart van vreugd doen beven.

Maar wat geluk, als 't God beviel

Dat 't kindekijn genoeg zou leven

Om, opgeleid door d'englenstoet,

Aan d'heilgen disch zijn' God te nutten!

Dan klimt de vreugd ten top. Zij doet

De harten juichen, danken, putten

Hernieuwden moed uit 's kindjes oog

Dat glanst van Jesus reine liefde.

Dan voert de geestdrift ons omhoog

En doet vergeten wat ons griefde,

De kruisen achten als gering

En kussen d'hand die ons vergoedde

Wel honderdmaal wat ons ontging.

O kind, bid God dat Hij ons hoede!

E.P.