Het Belfort. Jaargang 5

[p. 161]

Winter.

BEEKGEMURMEL en vooglenzang

vielen stille ten blooten dale,

blomme en zwaluw zijn weg al lang

met de warmende zonnestrale.

Jonglingsvreugden en wandelzucht

zijn mijn sluimerend hert ontvlucht.

Winter met uw lange nachten,

met uw sneeuw en koude vorst,

't laat hem lange nu verwachten

't lied versteven in mijn borst.

Droomend zwijgen de beken stil,

staat het waggelend riet te klagen;

winden huiveren droef en kil,

't woelen sneeuwige wintervlagen.

Jonglingsdroomen en rouwemoed

spelen samen in mijn gemoed.

Winter met uw lange nachten,

met uw sneeuw en koude vorst,

't laat hem lange nog verwachten

't lied versteven in mijn borst.

't Winterweder voorbij ons vliedt:

't IJs versmelt en de sneeuw gaat henen,

blomme en zwaluw en toeven niet....

't Jonglingsleven, ach, blijft verdwenen

en de droevige wintersnee'

brengt grijz' haren en rimpels meê.

Winter met uw lange nachten

met uw sneeuw en koude vorst,

't laat hem eeuwig dan verwachten

't lied verstorven in mijn borst.

Poperinge.

E.-H.B.