Het Belfort. Jaargang 4

't Ontwakend volk.

ER klonk een lange kreet door Vlandren:

‘Ons oude Vaderland moet vrij;

Ons Vlaamsche volk zijn geest verandren,

Dat kan niet, en dat weren wij.’

Er klonk een wachtwoord langs zijn beemden

Het wachtwoord van 't ontwakend volk:

‘Den Leeuw ontrold, terug de vreemden,

De Dietsche tale blijve ons tolk!’

Er steeg een woord uit aller borsten:

‘Ons volk moet leven lijk voorheen,

Wij durven wat ons vadren dorsten,

Wij willen wat ons vadren deên.’

[p. 426]

 

Met eigen taal, met eigen zeden,

 

Met eigen schoonheid, eigen macht,

 

En God met lijf en ziel beleden,

 

Zoo klopte 't hert van 't voorgeslacht.

 

 

 

Die kreet vond weerklank, en verzwaarde

 

In 't weeregalmen te allen kant,

 

Wijl hij al langzaam mannen gaarde

 

Ten strijd voor 't Vlaamsche vaderland.

 

 

 

En 't wierd een stormen en een woelen;

 

Al is ons vaderland niet groot

 

De vrijheidgeest zou niet meer koelen,

 

't Was, of zich Vlaandren gansch ontsloot.

 

 

 

De strijd begon; van schreê tot schrede

 

Won het heir veld; - en eerder neen

 

Gaat 't blanke wapen in de scheede,

 

Voor 't volk het volk zij van voorheen!

 

 

 

Leuven.

 

Dr. Edmond Goedertier.