Het Belfort. Jaargang 2

[p. 123]

Kroniek.

Davidssonds. - De winterfeestjes der afdeelingen zijn in de kleine steden begonnen. Zondag, 23 Januari, was er te Dendermonde muziek, een verslag over den toestand en de werkzaamheden der afdeeling, eene voordracht door den eerw. heer Coupé (geschiedenis eener lichtteekening), en een blijspel: Jan Tijdgenoeg.

Denzelfden dag sprak de heer N. Winkeler, geheimschrijver der Wilrijksche afdeeling, vóor de leden der afdeeling van Ninove. Het onderwerp der voordracht was: de Volksbedervers.

- In de zitting van het Hoofdbestuur, verleden Donderdag gehouden, heeft de keurraad voor den muziekprijskamp verslag uitgebracht. De jury is andermaal streng geweest, verlangende dat de zangstukken, namens het Davidsfonds uitgegeven, onder alle opzichten verdienstelijk sijn. Geen prijs werd toegewezen, maar een der stukken aangeduid voor eene belooning. Het Hoofdbestuur heeft aan de muziekcommissie vergunning gegeven om dit jaar eenige verdienstelijke zangstukken in 't licht te geven.

Voor den novellenprijskamp zijn drie stukken ingezonden: 1^o Een huwelijk van den duivel (kenspreuk: Vlaamsch en Katholiek); - 2^o Eene ongelukkige verwarring (kenspreuk: Beter laat dan nooit); - 3^o Brave harten (kenspreuk: Als ik kan).

Tot leden van den keurraad zijn benoemd de heeren: Th. Verhoef, Roëll en Van Geel.

Eene goede tijding om te eindigen: gedurende het afgeloopen jaar is het Davidsfonds met een groot getal nieuwe leden verrijkt. 't Jaar 1886 eindigde met de stichting van drie nieuwe afdeelingen: te Borgerhout, te Peer en te Asper-Eine. Er zijn in de laatstgemelde reeds meer dan honderd leden ingeschreven. Nu is er nog eene afdeeling tot stand gebracht te Beringen, met 65 leden - om te beginnen.

Voortaan zullen de uitgaven van het Davidsfonds op 8,000 exemplaren gedrukt worden. De Vaderlandsche Historie, van David, op 10,000 exemplaren, ten einde de nieuwe afdeelingen en de later bijkomende leden met dit algemeen gewaardeerd historiewerk te kunnen gerieven.

Jan Ten Brink. - Die Leidensche Hoogleeraar schreef laatst

[p. 124]

in den Amsterdammer, dat het woord Vlaamsch in de benaming van Vlaamsche Academie, eene oorlogsverklaring was aan het Brabantsch, het Antwerpsch en het Limburgsch; dat kanunnik Daems een wittebroer was en evenals Pastoor Claeys teenemaal onbekend in de letterkunde; dat de heeren Obrie en Van Droogenbroeck, welke naderhand in de Academie gekozen zijn, met de eerste leden door koninklijk besluit genoemd waren; dat M. Van der Haeghen en andere liberalen bij de katholieke meerderheid der taal- en letterkamer behoorden; dat Hoogleeraar P. Fredericq, een onzer beste (!) en geleerdste (!) schrijvers was; dat alle liberalen den heeren Van Beers en Rooses dank wisten over hunne edele (!) daad, hun ontslag gegeven te hebben; dat het eene schreeuwende onrechtvaardigheid was de deuren der Academie te sluiten voor mannen zooals Jan Van Ryswyck, Willem Rogghé en Adolf Hoste.... en andere wonderheden meer. Zonder iemand onaangenaam te willen zijn geloof ik toch dat de boekhandelaar Hoste en die anderen de eersten zullen geweest zijn om verbaasd op te kijken voor het brevet van letterkunde, di primo cartello hun zoo ongevraagd verleend.

Hij schijnt ook te betreuren dat de Internationale Academie, waarvan in het begin spraak was, niet tot stand gekomen is. Weet hij dan niet dat het de schuld is van eenige Belgische zoogezegde flaminganten, perfect gekend, die door kuiperijen en onderaardschen konkelfoes stokken in het wiel gestoken hebben, meenende op die manier die Vlaamsche rechtsherstelling in den grond te boren of uit partijdrift te doen uitstellen tot betere tijden... tot onder een later eventuëel liberaal ministerie?

Diezelfde hoogleeraar schreef verleden jaar in Noord en Zuid en ook (bis) in den Amsterdammer, dat de West-Vlaamsche beweging begonnen was op het Nederlandsch Congres te Brugge in 1884!

Het is onbegrijpelijk hoe een hoogleeraar met zoo veel lichtzinnigheid en zoo bitter weinig kennis van zaken durft schrijven over Belgische toestanden, hem teenemaal onbekend!

Vlaamsche belangen. - Naar aanleiding der weigering van M. Sautois, Voorzitter der rechtbank van eersten aanleg te Gent, den Vlaamschen eed door M^r Schelstraete, notaris te Drongen, afgelegd, als officiëel en bijgevolg geldig te erkennen, heeft onze wakkere vlaamschgezinde Volksvertegenwoordiger, M. Begerem, in de Wetgeving gevraagd eene algemeene officiëele eedformuul voor te schrijven. Ons recht is ontegensprekelijk, doch zoo zullen alle haarklieverijen omtrent dit punt onmogelijk worden.

- De rechtbank van Dendermonde heeft in toepassing der wet van 1873 eene dagvaarding, in het Fransch opgesteld, ongeldig verklaard. De burgerlijke partij had haren tegenstander door een fransch exploot rechtstreeks voor de rechtbank gedagvaard.

[p. 125]

Blauwaert. - De Vlaamsche zanger Blauwaert doet thans eene kunstomreis in Duitschland. Laatst zong hij te Presburg en oogstte grooten bijval met Vlaamsche liederen op muziek van Benoit, Huberti, Waelput, Gevaert en De Mol.

Transvaal. - Wij lezen in De Volksstem van Pretoria dat de Zuid-Afrikaansche Regeering drie Consuls-generaal benoemd heeft, waaronder voor België den heer P.-J. Scherpenseel. Wij verhopen dat onze lezers welhaast kennis met hem zullen mogen maken, want hij heeft ons een artikel over de Transvaalsche letterkunde toegezegd.

Van Lennep. - De nieuwe uitgaaf van Van Lennep's Romantische werken wordt op 8000 exemplaren gedrukt. Het is een zeldzaam verschijnsel in onze Nederlandsche letterkunde. Er zullen 11 deelen zijn, dus 88000 volumen.

Pol De Mont. - Hij wil niet gezegd hebben dat er eenig vak in de letterkunde is, welk hij niet beoefend heeft: hij heeft thans een drama geschreven (Zana) dat op den Nationalen schouwburg te Antwerpen gaat opgevoerd worden. Men heeft schoon geniaal te zijn, vruchtbaar en werkzaam, de menschelijke kennissen zijn thans te veel uitgebreid opdat iemand ze alle in zijn leven kunne omvatten, inzonderheid als men nog slechts een leven telt van een 3otal winters. Dit zij gezegd zonder eenige beknibbeling van het onderhavige werk, dat wij zelfs nog niet kennen; het is eene algemeene opmerking nopens de overvruchtbaarheid van dien jongen schrijver, en met het oog op het gekende gezegde: Unius libri timeo lectorem. Een tweede Pico della Mirandola is onmogelijk geworden.

Sterfgevallen. - De Vlaamsche zaak heeft dezer dagen twee verliezen geleden door het afsterven van D^r Fredericq en van Van Dieren, den befaamden en wakkeren Vlaamschen uitgever, die door zijne bemoeiingen zoo veel bijgedragen heeft om het Vlaamsche volk te laten lezen en Conscience's werken te verspreiden. D^r Fredericq die te Nevele, waar hij geboren werd, begon als stoeldraaier en daarna het timmeren leerde, was vader van Hoogleeraar Paul Fredericq en halfbroeder van de gezusters Loveling. Hij zelf heeft een Handboek der Gezondheidsleer en een ander over de Kruidkunde geschreven. Hij is, beweert men, als protestant gestorven; het schijnt dat door het toedoen van Hoogleeraar Delaveleye verscheidene leden dier familie tot het protestantismus overgeloopen zijn.

Deze maand stierf ook te Haarlem de gekende boekhandelaar Enschedé.