De Beiaard. Jaargang 1

[p. 373]

[Daar bloeit een roos met purpergloed]

Daar bloeit een roos met purpergloed,
Door 't licht der liefde blij begroet,
Met dauw van lang gedragen smart
Gedrenkt diep in mijn bange hart:
Een roos van liefde, een roos van rouw,
Die 'k voor geen schatten geven wou;
Een roos, door eene reine hand
In 't hofken van mijn hart geplant.

En niemand van de wereld weet
Wat van die roos dan die ze deed
Ontwaken in een ver verleên,
Vol wonderbare heerlijkheên.
En niemand, die zoo'n schoonen schat
Ooit in den hof zijns harten had:
Een roos van liefde, een roos van rouw,
Die 'k voor geen schatten geven wou.

Piet van Riel