De Beiaard. Jaargang 1

[p. 275]

Herfst

De Herfst heeft neergetint zijn teederheen
Van schoon doordroomd pastel en rijpen geur,
Vergoedend in een tooverfeest van kleur
Wat voor zijn aem aan warmer gloed verdween.

De luchten liggen stil. Doch wat gebeur'
- En zij dit zwijgen voorspel van geween -
Er is om alles nu een wonder heen,
Waarin 'k mijn hart tot hooger wijding beur.

Maar met den droom die dampt van ieder ding,
Wierookend woud en ooft, lupine en hei,
Voltrekt hij 't spel van dees betoovering.

Wij sluiten de oogen, vreemd gestemd en blij....
Zoo maakt de herfst een pracht van elk bederven,
En waar wij droomen, drinken wij het sterven.

Felix Rutten