Bataafsche liederen, voor vaderlandsche jongelingen en meisjes

[p. 33]

Aan onze Fransche medeburgers.

Air: Que le Sultan Saladin.

Welkom, braave Heldenstoet,

Gij die spaarden goed noch bloed,

Om uw Broeders vrij te maaken;
Gij kwaamt onze kluisters slaaken,

Steeds wordt gij met roem vermeld!

't Geweld, 't geweld

Wierd door uwen arm geveld;

Het geen de despoten duchten

Blijkt uit hun vlugten. (bis)

[p. 34]

 

Nederlanders! weest nu blij,

 

Daar gij zijt verlost en vrij;

 

Gij zijt thans geheel ontslagen

 

Van een juk, te lang gedragen;

 

Pruissens magt benauwd ons niet;

 

Het liet, het liet

 

Nu zijn maagschap in 't verdriet;

 

En het geen die snoden duchten,

 

Bleek uit hun vlugten. (bis)

 

 

 

Engeland weet ook geen raad;

 

Zijne armée is buiten staat;

 

De despoten zijn geweken;

 

Franschen! gij hebt, onbezweken,

 

Ons belang steeds voorgestaan;

 

Uw daân, uw daân

 

Bragten ons de Vrijheid aan;

 

Gij verloste deze Landen

 

Uit hunne banden. (bis)

[p. 35]

 

Vrijheid en gelijkheid zij

 

Steeds de band der maatschappij!

 

Heil en broederschap verbinden

 

Ons aan u, o menschenvrinden!

 

Want door u wierdt, onverwagt,

 

De magt, de magt

 

Van de dwing'landij verkragt;

 

Zo zag men de kluisters breeken,

 

Monsters verbleeken. (bis)

 

 

 

Dappre Helden, Broedren rij,

 

Dat uw deugd ons richtsnoer zij!

 

Dwinglandij en Heerschzugt wijken,

 

Daar gij doet uw vaandels prijken;

 

Neem ons dan als broedren aan;

 

Voortaan, voortaan

 

Blijft ons hart voor Vrijheid slaan;

 

Eeuwig zullen wij u danken,

 

Met blijde klanken. (bis)

 

Iz. van WESTERKAPPEL, Jr.