Bataafsche liederen, voor vaderlandsche jongelingen en meisjes

[p. 30]

Aan de eerste bewerkers der omwenteling.

Air: Allons Enfans de la Patrie.

Roemwaarde braave Batoos-zoonen,

Die, in het hachlijkst ogenblik,

U dorst der Vrijheid waardig toonen;

Wier heldenmoed de vrees en schrik (bis)

In 't hart der dwingelanden baarde;

Welk een triumph hebt gij behaald!

Daar Neêrlands afgod is gedaald,

Zijn glans verduisterd op deze aarde;

Een dankbaar zegelied heft onze erkent'nis aan;
Triumph! triumph! de Vrijheidszon is voor ons opgegaan.

[p. 31]

 

Uw voorzorg, waarde Landgenooten,

 

Heest d' onaf hanglijkheid hersteld;

 

Niets meer kon ons geluk vergrooten,

 

Dan de verbrijz'ling van 't geweld: (bis)

 

Gij waagde uw goed, uw bloed, uw leven,

 

Tot fnuiking van de heerschappij;

 

Door uwe zorg zijn wij thans vrij;

 

Gij deedt gevloekte dwangzugt sneeven:

 

Een dankbaar zegelied heft onze erkent'nis aan;

 

Triumph! triumph! de Vrijheidszon is voor ons opgegaan.

 

 

 

Uw plan, zo weldoordacht als êdel,

 

Wierd onuitspreek'lijk schoon velbragt!

 

De heerschzugt schrikt en buigt haar schedel,

 

Zij siddert en erkent uw magt; (bis)

 

De deugd moet eind'lijk zegevieren,

 

Schoon voor een tijd verdrukt, vertreên;

 

De dwingelanden vlooden heen,

 

En gij, gij prijkt met de eerlauwrieren;

 

Een dankbaar zegelied heft onze erkent'nis aan;

 

Triumph! triumph! de Vrijheidszon is voor ons opgegaan.

[p. 32]

 

Aan u en aan de hulp der Franschen

 

Is onze erkentenis gericht;

 

U voegen onze lauwerkranssen;

 

De Vrijheid zijn we aan u verpligt. (bis)

 

Maar keer thans in den boezem weder

 

Van 't volk, dat zijne Vrijheid mint;

 

Op dat Gelijkheid ons verbind!

 

Die Broederband zij vast en teder!

 

Een dankbaar zegelied heft onze erkent'nis aan;

 

Triumph! triumph! de Vrijheidszon is voor ons opgegaan.

 

 

 

En Gij, oneindig Opperwezen,

 

Licht ons op 't pad der Vrijheid voor!

 

Laat ons voor geen gevaaren vreezen!

 

Help ons de donk're nevels door! (bis)

 

Dat volksgeluk, op Menschenrechten

 

Gegrondvest, ons ten steunsel zij!

 

Zo juichen wij steeds vrij en blij,

 

Daar wij des dwing'lands zetel slegten:

 

Een dankbaar zegelied heft onze erkent'nis aan;

 

Triumph! triumph! de Vrijheidszon is voor ons opgegaan.

 

Iz. van WESTERKAPEL., Jr.